Krótkonos
| Isoodon | |||
| Desmarest, 1817[1] | |||
![]() Krótkonos brązowy (I. obelsus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
krótkonos | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Didelphis obesula G.K. Shaw, 1797 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Krótkonos[5] (Isoodon) – rodzaj niewielkich ssaków z podrodziny jamrajów (Peramelinae) w obrębie rodziny jamrajowatych (Peramelidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii i Papui-Nowej Gwinei[6][7][8].
Morfologia
Długość ciała 19–47 cm, długość ogona 8,4–21,5 cm; masa ciała 0,25–3,1 kg; samce są znacznie większe i cięższe od samic[7][9].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1817 roku francuski zoolog Anselme Gaëtan Desmarest w haśle Isoodon opublikowanym w Nowym słowniku historii naturalnej mającym zastosowanie w sztuce, rolnictwie, gospodarce wiejskiej i krajowej, medycynie itp.[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) krótkonos brązowy (I. obesulus).
Etymologia
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[12][9][6][5]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[5] | Podgatunki[7][6][9] | Rozmieszczenie geograficzne[7][6][9] | Podstawowe wymiary[7][9][c] | Status IUCN[13] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Isoodon obesulus | (G.K. Shaw, 1797) | krótkonos brązowy | 3 podgatunki | endemit Australii: Nowa Południowa Walia, Wiktoria, kontynentalna Australia Południowa, Wyspa Kangura, Wyspy Nuyts i Tasmania | DC: 28–36 cm DO: 9–14,5 cm MC: 0,4–1,8 kg |
LC |
![]() |
Isoodon fusciventer | (J.E. Gray, 1841) | gatunek monotypowy | endemit Australii: południowo-zachodnia Australia Zachodnia | DC: 28–36 cm DO: 9–14,5 cm MC: 0,4–1,8 kg |
NE | |
| Isoodon peninsulae | O. Thomas, 1922 | gatunek monotypowy | endemit Australii: północny Queensland (półwysep Jork) | DC: brak danych cm DO: brak danych MC: brak danych |
NE | ||
![]() |
Isoodon auratus | (E.P. Ramsay, 1887) | krótkonos złocisty | 3 podgatunki | endemit Australii: Australia Zachodnia (północno-zachodnia część regionu Kimberley oraz kilka wysp) i Terytorium Północne (Ziemia Arnhema i wyspa Marchinbar); introdukowany na kilka wysp | DC: 19–29 cm DO: 8,4–12,1 cm MC: 300–670 g |
VU |
![]() |
Isoodon macrourus | (J. Gould, 1842) | krótkonos wielkoogonowy | 3 podgatunki | Australia (północna Australia Zachodnia, północne Terytorium Północne, Queensland na południe do środkowo-wschodniej Nowej Południowej Walii włącznie wieloma wyspami) i południowa Papua-Nowa Gwinea; zakres wysokości: 0–1200 m n.p.m. | DC: 30–47 cm DO: 8–21 cm MC: 0,5–3,1 kg |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, VU – gatunek narażony; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
Przypisy
- 1 2 A.G. Desmarest: Isoodon. W: Nouveau dictionnaire d’histoire naturelle, appliquée aux arts, à l’agriculture, à l’économie rurale et domestique, à la médecine, etc.. Wyd. Nouv. éd. presqu’ entièrement refondue et considérablement angmentée. T. 16. Paris: Chez Deterville, 1817, s. 409. (fr.).
- ↑ Mammalia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 16. (łac.).
- ↑ G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 44, 1945. (ang.).
- ↑ T. Haltenorth. Klassifikati on der Säugetiere, 1 (1, Ordnung Kloakentiere, Monotremata Bonaparte, 1838, und 2, Ordnung Beuteltiere, Marsupi alia Illiger, 1811 [=Didelphia Blainville, 1816]). „Handbuch der Zoologie”. 8 (16), s. 24, 1958. (niem.).
- 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 9. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 72. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Ch. Dickman: Family Peramelidae (Bandicoots and Echymiperas). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 389–390. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Isoodon. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-24].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 50. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 353.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 677.
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.0) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-03-20]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Isoodon – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-03-20]. (ang.).
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
_2%252C_Vic%252C_jjron%252C_09.01.2013.jpg)

_(cropped).jpg)

