Kroczyn
| kolonia | |
![]() | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo |
Pogranicze, Kroczyn |
| Liczba ludności (2011) |
79[1] |
| Strefa numeracyjna |
82 |
| Kod pocztowy |
22-113[2] |
| Tablice rejestracyjne |
LCH |
| SIMC |
0102597[3] |
Położenie na mapie gminy Dorohusk ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu chełmskiego ![]() | |
Kroczyn – kolonia w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Dorohusk[3][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Kolonia wchodzi w skład sołectwa Pogranicze, Kroczyn[6]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 102 mieszkańców[7] i była osiemnastą co do wielkości miejscowością gminy Dorohusk.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Michała Archanioła w Kamieniu[8].
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-12-18].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 629 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- 1 2 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 62024
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-12-18]
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
- Kroczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 679.

_location_map.png)



