Krzysztof Jotko

Swoją przygodę ze sportami walki rozpoczął w klubie Okniński Team prowadzonym przez Mirosława Oknińskiego. Do końca 2011 uzyskał rekord 65 zwycięstw i 5 porażek w amatorskiej formule MMA. W grudniu 2011 został mistrzem Polski amatorów w kat. 87 kg^[7].

Karierę w zawodowym MMA rozpoczął 18 czerwca 2010 roku wygranym pojedynkiem z Robertem Balickim na gali Pro Fight 5 we Wrocławiu^[8].

26 lutego 2011 roku wziął udział w ośmioosobowym turnieju wagi średniej na IV Gali Sportów Walki w Ząbkowicach Śląskich. W ćwierćfinale wygrał jednogłośną decyzją sędziów z Łukaszem Nikołajczykiem. W półfinale pokonał Przemysława Truszewskiego. W finale w pierwszej rundzie przez uderzenia w parterze pokonał Chamila Yliasowa^[9].

4 czerwca 2011 roku na gali Pro Fight 6 we Włocławku pokonał jednogłośną decyzją sędziów Krzysztofa Sadeckiego^[10].

Laureat nagrody Heraklesy 2011 w kategorii Odkrycie roku^[11].

4 lutego 2012 roku na gali Night of Champions 3 w Poznaniu wygrał z Tomaszem Kondraciukiem^[12].

27 kwietnia 2012 roku na gali MMA Attack 2 w Katowicach stoczył walkę z Damirem Hadzoviciem, która była zakontraktowana w limicie do 77 kilogramów (waga półśrednia)^[13]. Po trzech rundach sędziowie orzekli jednogłośną decyzją zwycięstwo Polaka^[4].

8 września 2012 roku wygrał czteroosobowy turniej wagi średniej na gali Merseburg Fight Night 5 w Merseburgu^[14]. W półfinale pokonał Fabiana Loewkego przed czasem, a w finale pochodzącego z Polski, ale reprezentującego Niemcy Martina Zawadę na punkty^[15].

Od października 2013 roku został zawodnikiem Ultimate Fighting Championship^[16]. 6 grudnia w swoim debiucie w tej organizacji na gali UFC Fight Night 33 zmierzył się z Brazylijczykiem, Brunem Santosem^[17]. Zwyciężył przez decyzję jednogłośną^[18].

W drugiej walce dla amerykańskiego giganta, którą stoczył 31 maja 2014 roku na gali UFC Fight Night 41: Munoz vs Mousasi w Berlinie zmierzył się ze Szwedem, Magnusem Cedenblandem^[19]. Jotko zanotował swoją pierwszą porażkę w zawodowej karierze, przegrywając przez poddanie gilotyną^[20].

4 października 2014 na UFC Fight Night 53 w Sztokholmie zmierzył się z Torem Troéngiem^[21]. Zawodnik z Ornety wypunktował swojego rywala, dzięki czemu zwyciężył starcie^[22].

Oczekiwano, że 20 czerwca kolejnego roku na UFC Fight Night 69 dojdzie do jego walki z Derekiem Brunsonem, jednak Amerykanin wycofał się z walki 9 czerwca powołując się na kontuzję żeber i na krótko po tym został zastąpiony przez Uriaha Halla^[23]. Hall został również usunięty z występu, z powodu rzekomego problemu z wizą, z kolei Polak został całkowicie usunięty z karty walk^[24].

24 października 2015 na UFC Fight Night 76 skrzyżował rękawice ze Scottem Askhamem^[25]. Po trzech rundach sędziowie wskazali niejednogłośnie (29:28, 29:28, 28:29) zwycięstwo Krzysztofa Jotko^[26].

27 lutego 2016 roku stoczył walkę z Bradleyem Scottem na gali UFC Fight Night 84: Silva vs Bisping^[27]. Pojedynek wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów^[28].

18 czerwca 2016 znokautował Tamdana McCrory’ego, w 59 sekundzie pojedynku, notując tym samym pierwsze skończenie w UFC^[29]. Po walce otrzymał pierwszy bonus finansowy w ramach występu wieczoru w wysokości 50 tys. USD^[30].

19 listopada 2016 roku na UFC Fight Night 100 zmierzył się z weteranem organizacji, Brazylijczykiem, Thalesem Leitesem^[31]. Jotko zdominował rywala w parterze i ostatecznie zwyciężył na punkty^[32].

13 maja 2017 roku na UFC 211 zmierzył się z byłym podwójnym mistrzem WSOF, Davidem Branchem^[33]. Przegrał walkę przez niejednogłośną decyzję^[34].

16 września 2017 roku na UFC Fight Night 116 doszło do jego walki z niedoszłym Uriahem Hallem^[35]. W drugiej rundzie został znokautowany przez Jamajczyka^[36].

Podczas gali UFC on Fox 29 skrzyżował rękawice z Bradem Tavaresem 14 kwietnia 2018 roku^[37]. Przegrał walkę przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie, notując trzecią porażkę z rzędu^[38].

We wrześniu 2018 roku na UFC Fight Night 136 miało dojść do jego walki z Adamem Yandievem, jednak 16 sierpnia musiał wycofał się z niej z powodu kontuzji^[39]. Nowym rywalem Rosjanina został Amerykanin, Jordan Johnson^[40].

Oczekiwano, że 20 kwietnia 2019 roku na UFC Fight Night 149 zmierzy się z debiutującym Romanem Kopyłowem^[41]. W późniejszym czasie Rosjanin wycofał się z walki z powodu kontuzji i został zastąpiony przez Alena Amedovskiego^[42]. Jotko przełamał passę porażek i wygrał walkę jednogłośną decyzją^[43].

27 lipca 2019 na UFC 240 w kanadyjskim Edmonton zawalczył z lokalnym zawodnikiem, Marcem-André Barriaultem^[44]. Zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów, którzy punktowali: 29-28, 29-28, 28-29^[45].

Oczekiwano, że Jotko zmierzy się z niepokonanym Edmenem Shahbazyanem w dniu 2 listopada 2019 roku na UFC 244^[46]. Polak musiał wycofać się z walki i na jego miejsce wszedł jego dawny rywal, Brad Tavares^[47].

11 kwietnia 2020 roku podczas UFC Fight Night: Overeem vs. Harris miał zmierzyć się z Erykiem Andersem^[48]. Z powodu pandemii COVID-19 wydarzenie zostało przełożone na przypadającą 16 maja 2020 galę UFC na ESPN: Overeem vs. Harris w Jacksonville^[49]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją^[50].

31 października 2020 roku na UFC Fight Night 181 miał zmierzyć się z Makhmudem Muradowem^[51]. W późniejszym czasie ogłosił, że do walki nie dojdzie z powodu jego kontuzji^[52].

1 maja 2021 roku na gali UFC na ESPN: Reyes vs. Procházka przegrał walkę przez jednogłośną decyzję z przyszłym mistrzem wagi średniej, Seanem Stricklandem^[53].

2 października 2021 na gali UFC Fight Night: Santos vs. Walker stoczył walkę z Michaiłem Cyrkunowem^[54]. Pokonał rywala niejednogłośnie na punkty, notując 10. zwycięstwo w UFC^[55].

30 kwietnia 2022 roku pokonał doświadczonego Geralda Meerschaerta i wygrał jednogłośną decyzją sędziów walkę, która odbyła się podczas gali UFC on ESPN: Font vs. Vera^[56].

Podczas UFC Fight Night: Dern vs. Yan, które odbyło się 1 października 2022 roku podjął Amerykanina, Brendana Allena^[57]. Pod koniec pierwszej rundy Jotko odklepał duszenie zza pleców^[58].

30 października 2022 na profilu "UFC Roster Watch" poinformowano, że mimo pięciu zwycięstw w siedmiu ostatnich pojedynkach został zwolniony z Ultimate Fighting Championship^[3].

Jotko po opuszczeniu najlepszej federacji MMA na świecie podpisał kontrakt z mniejszą, ale również z czołową, amerykańską organizacją na rynku, Professional Fighters League. Debiut dla nowego pracodawcy odbył się w kwietniu 2023 podczas gali PFL 1: 2023 Regular Season^[59]. Organizacja PFL ogłosiła, że ten w swoim debiucie zmierzy się w wyższej, półciężkiej kategorii z Willem Fleury'm, zastępując kontuzjowanego Omariego Akhmedova^[5][60]. Sędziowie nie byli jednogłośni i wskazali zwycięstwo Irlandczyka w stosunku 2 x 29-28, 28-29^[61].

Po nieudanym wejściu w turniej PFL, 8 czerwca 2023 miał stanąć przed szansą odbicia się. Jego kolejnym rywalem w turnieju miał zostać Ty Flores^[62]. Miesiąc przed turniejem ogłoszono, że Jotko znalazł się w gronie czterech zawodników, którzy otrzymali pozytywne wyniki testów antydopingowych i zostali wykluczeni z rozgrywek w sezonie 2023, a zatem stracili szansę na wygranie miliona dolarów^[63].

W sierpniu 2024 roku, podpisał kontrakt z chorwacką organizacją Fight Nation Championship^[64]. 23 listopada 2024 na gali FNC 20 w Zagrzebiu, zadebiutował dla nowego pracodawcy, gdzie miał początkowo zmierzyć się z Matejem Batiniciem o pas mistrzowski FNC wagi półciężkiej, lecz na kilka dni przed walką Chorwat wypadł ze względu na problemy zdrowotne. Zamiast walki o pas, Jotko stanął do pojedynku z niepokonanym Kubańczykiem, Andresem Ramosem^[65]. Zwyciężył w drugiej rundzie przez techniczny nokaut, zasypując rywala ciosami w parterze^[66].

Pod koniec grudnia 2024 roku, ogłoszono, że związał się także z czesko-słowacką organizacją Oktagon MMA. Jotko wziął udział w turnieju Tipsport Gamechanger 3 wagi średniej, w którym w dalszym ciągu rywalizuje o milion euro^[6]. Debiutancką walkę w pierwszej rundzie turniejowej stoczył z mistrzem Ionem Surdu. Do polsko-mołdawskiej konfrontacji doszło 26 kwietnia 2025 w Karlowych Warach podczas jubileuszowej gali Oktagon 70^[67]. Jotko zwyciężył jednogłośnie na kartach punktowych, przechodząc do następnego etapu turnieju^[68]. W ćwierćfinale zmierzy się z byłym pretendentem, Vlasto Čepo^[69].

• 2011: Otwarte Mistrzostwa Polski MMA – 1. miejsce w kat. 87 kg
• 2011: IV Gala Sportów Walki – 1. miejsce w turnieju
• 2012: Merseburg Fight Night 5 – 1. miejsce w turnieju wagi średniej (-84 kg)

• 2013: Turniej BJJ – 1. miejsce w kat. 94 kg, purpurowe pasy (São Paulo)^[70]
• Brązowy pas^[71]