Księstwo brzeskie
| 1311–1419 | |||||
| |||||
| Ustrój polityczny | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stolica | |||||
| Data powstania | |||||
| Data likwidacji | |||||
| Władca |
(ostatni) Henryk VII z Blizną | ||||
| Religia dominująca | |||||
![]() księstwo brzeskie | |||||
Położenie na mapie świata ![]() | |||||
| 50,86087°N 17,47080°E/50,860870 17,470802 | |||||
Księstwo brzeskie (cz. Břežské knížectví, niem. Herzogtum Brieg) – historyczne piastowskie księstwo dzielnicowe na Dolnym Śląsku ze stolicą w Brzegu, powstałe w końcowym okresie rozbicia dzielnicowego w Polsce, zlokalizowane w ówczesnej (i obecnej) południowo-zachodniej Polsce. Zostało utworzone w 1311 poprzez wydzielenie z księstwa legnickiego na jego dotychczasowych wschodnich ziemiach. Przez cały okres istnienia pozostawało pod władzą dynastii Piastów.
Trudne położenie polityczne zmusiło w 1329 r. książąt do hołdu Czechom. W historii dochodziło do częstych podziałów i reunifikacji wspólnoty ziem brzeskiej i legnickiej.
Samodzielne księstwo brzeskie kontynuowane potem jako księstwo legnicko-wołowsko-brzeskie przestało istnieć wraz ze śmiercią ostatniego Piasta, księcia Jerzego IV Wilhelma w 1675 r. Było to ostatnie samodzielne księstwo na Śląsku.
- Zamek Piastów Śląskich w Brzegu, sięgający XIII wieku

_flag.svg.png)

