Księstwo Bukowiny
| kraj koronny | |||||
| 1849–1918 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siedziba | |||||
| Data powstania | |||||
| Data likwidacji | |||||
| Populacja (1910) • liczba ludności |
| ||||
| Języki urzędowe | |||||
Położenie na mapie | |||||
Położenie na mapie | |||||
.svg.png){kind=small}
Księstwo Bukowiny (niem. Herzogtum Bukowina, ukr. Герцогство Буковина) – istniejący w latach 1849–1918 kraj koronny Cesarstwa Austrii (od 1867 w granicach Przedlitawii Austro-Węgier), obejmujący obszar Bukowiny.
Dane liczbowe:
- powierzchnia - 10 441 km²
- ośrodek administracyjny - Czerniowce
- liczba ludności w 1910 - 800 198
- główne narodowości według języka ojczystego - Ukraińcy 38,4%, Rumuni 34,1%, Niemcy[1] 21,2%, Polacy 4,5%, Węgrzy 1,3%[2]
Od czasu powstania w średniowieczu Hospodarstwa Mołdawii Bukowina stanowiła jego skrajną północną część, nie wyróżnianą w żaden specjalny sposób. W 1775 na mocy traktatu w Küczük Kajnardży północna część Mołdawii została anektowana przez Monarchię Habsburgów.
W 1786 r. Bukowinę przyłączono do Galicji, w 1790 została wyłączona i stanowiła osobną prowincję, ale pod zarządem gubernium lwowskiego. W 1817 r. ponownie włączona do Galicji jako cyrkuł[3].
4 marca 1849 została odrębnym krajem koronnym Austrii jako księstwo i przetrwała w tej postaci do rozpadu monarchii w 1918. Obecnie podzielona między Rumunię (Bukowina południowa) i Ukrainę (Bukowina północna).
Przypisy
- ↑ "Niemcy" obejmują również niemieckojęzycznych Żydów.
- ↑ Іван Монолатій, Австрійська Буковина: особливості національних, професійних та мовних поділів magazyn Ji 56/2009.
- ↑ Stanisław Grodziski: Historia ustroju społeczno politycznego Galicji 1772-1848. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971, s. 29.
