Kundzin
| kolonia | |
 Kościół parafialny p.w. Narodzenia NMP w Kundzinie. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
85 |
| Kod pocztowy |
16-100[1] |
| Tablice rejestracyjne |
BSK |
| SIMC |
0040790[2] |
Położenie na mapie gminy Sokółka _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sokólskiego  | |
 53°26′23″N 23°35′04″E/53,439722 23,584444[3] | |
Kundzin – kolonia w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Sokółka[2][4].
Opis
Nazwa miejscowości pochodzi od nazwiska bojara Kundy. Kundzin jest starą osadą, dawniej otoczoną lasami puszczy królewskiej.
Król Zygmunt II August w 1562 r. ufundował drewniany kościół na potrzeby istniejącego tu królewskiego dworu myśliwskiego.
Polował tu Stefan Batory[5] i jego następcy. Łowy tak pociągały króla, że mimo mrozów i chorej nogi polował tu w 1586 r., aż przeziębiwszy się zmarł 12 grudnia 1586 r. w Grodnie[6].
W 1856 r. wybudowano kościół z polnego kamienia[7]. Obecnie zabytkowy kościół[8] jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej pw. Narodzenia NMP, należącej do dekanatu Sokółka, diecezji białostockiej.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
W miejscowości znajduje się cmentarz rzymskokatolicki założony w XIX wieku[9].
W Kundzinie nad Łosośną – w Tatarszczyźnie – w tzw. tatarskich górach, odbyły się w 1983 r. ogólnopolskie uroczystości, z monumentalnym wieczornym widowiskiem plenerowym, zorganizowanym, z okazji 300-lecia Odsieczy Wiedeńskiej i osadnictwa tatarskiego na tych terenach[10].
Leży na trasie linii kolejowej Sokółka-Kuźnica Białostocka z przystankiem Kundzin[11].
Zobacz też
- Kundzin Kościelny
- KUNDZIN inż. Jana Bartoszewicza w Dolinie Łosośny – „Znad Wilii”, nr 4 (80) z 2019 r. – s. 69
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., kwiecień 2014, s. 635 [zarchiwizowane 2014-05-27].
- 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65215
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Leonard Drożdżewicz, Batory w Kundzinie, „Znad Wilii” (3 (63)), 2015, s. 23-24.
- ↑ Śmierć Stefana Batorego. Król umarł po polowaniu w Kundzinie [online], www.isokolka.eu [dostęp 2017-10-07] (pol.).
- ↑ Serwis informacyjny Sokółki. [dostęp 2009-10-05].
- ↑ Rejestr, Zespół kościoła parafialnego, nr rej.: A -490 z 11.01.2013 [online].
- ↑ Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 44.
- ↑ Leonard Drożdżewicz, Z sąsiedzkiej pamięci, „Przegląd Tatarski. Kwartalnik społeczno-kulturalny poświęcony Tatarom w Polsce i na świecie”, 3 (59)/2023, s. 11, ISSN 2080-0541 (pol.).
- ↑ Kundzin, Ogólnopolska Baza Kolejowa, https://www.bazakolejowa.pl/index.php?dzial=stacje&id=4000&okno=start
Linki zewnętrzne
- Kundzin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 195.
