Lubin (Niemcy)

Lubin
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Brandenburgia

Powiat

Landkreis Dahme-Spreewald

Burmistrz

Lothar Bretterbauer

Powierzchnia

119,91 km²

Wysokość

50 m n.p.m.

Populacja (31 grudnia 2008)
 liczba ludności
 gęstość


14 250
119 os./km²

Nr kierunkowy

03546

Kod pocztowy

15907

Tablice rejestracyjne

LDS, KW, LC, LN

Położenie na mapie Brandenburgii
Mapa konturowa Brandenburgii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Lubin”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Lubin”
Ziemia51°57′N 13°54′E/51,950000 13,900000
Strona internetowa

Lubin[1] (niem. Lübben (Spreewald), dolnołuż. Lubin (Błota)) – miasto we wschodnich Niemczech na terenie Spreewaldu, w kraju związkowym Brandenburgia, stolica powiatu Dahme-Spreewald.

Geografia

Miasto znajduje się w rezerwacie przyrody Spreewald u zbiegu rzek Berste i Sprewy. Około 10 km od centrum znajdują się dwie autostrady: A13 i A15.

Historia

Miasto powstało przy starym osiedlu słowiańskim. Lokowane na prawie magdeburskim. Prawa miejskie otrzymało w 1220 r.[2] W średniowieczu, wraz z Dolnymi Łużycami, Lubin przeszedł pod panowanie czeskie, a w 1526 r. wraz z Czechami pod panowanie Habsburgów. Miasto znajdowało się na trakcie handlowym łączącym Luckau z Gubinem i Poznaniem[3].

W 1635 r. został przyłączony do Saksonii, a w 1815 r. trafił pod panowanie Prus. Przez cały ten okres pozostawał niewielkim ośrodkiem prowincjonalnym. Przez miasto prowadziła jedna z głównych dróg ucieczki powstańców listopadowych z Polski na Wielką Emigrację[4].

Podczas II wojny światowej w mieście znajdowały się niemieckie obozy jenieckie Oflag III C i Oflag 8, w których przetrzymywano polskich, francuskich, brytyjskich, australijskich, nowozelandzkich, belgijskich i holenderskich oficerów[5]. W kwietniu 1945 r. miasto zostało poważnie zniszczone na skutek działań wojennych[2].

Zabytki

Słup pocztowy króla Augusta III z widocznym herbem I Rzeczypospolitej
  • zamek – z II poł. XII w., wielokrotnie przebudowywany, z wieżą i pozostałościami murów obronnych oraz dwiema basztami z XVI w.
  • kościółpóźnogotycki z XV/XVI w.
  • ratusz – z 1717 r., barokowy
  • rynek z barokowymi i klasycystycznymi kamienicami
  • park miejski założony w XIX w.
  • słup milowy poczty saskiej z czasów króla Polski Augusta III z polskim Orłem, litewską Pogonią i królewskim monogramem (1735 r.).

Transport

W XIX w. miasto zostało połączone koleją z Berlinem i Chociebużem, znajduje się tutaj stacja kolejowa Lübben (Spreewald).

Współpraca zagraniczna

Osoby urodzone w Lubinie

Osoby związane z Lubinem

Przypisy

  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Zmiany wprowadzone na 77. posiedzeniu Komisji. s. 2. [dostęp 2024-12-20].
  2. 1 2 Krzysztof R. Mazurski, Andrzej Zieliński: Łużyce, Warszawa 1984, s. 51.
  3. Krystyna Pieradzka. Związki handlowe Łużyc ze Śląskiem w dawnych wiekach. „Sobótka”. IV (4), s. 90, 1949. Wrocław.
  4. Janusz Umiński. Losy internowanych na Pomorzu żołnierzy powstania listopadowego. „Jantarowe Szlaki”, s. 16, 1998.
  5. Geoffrey P. Megargee, Rüdiger Overmans, Wolfgang Vogt: The United States Holocaust Memorial Museum Encyclopedia of Camps and Ghettos 1933–1945. T. IV. Indiana University Press, United States Holocaust Memorial Museum, 2022, s. 211–212, 235. ISBN 978-0-253-06089-1. (ang.).

Bibliografia

  • Krzysztof Radosław Mazurski; Andrzej Zielińsk: Łużyce, Warszawa: KAW 1984, ISBN 83-03-00772-6 (OCLC 76329792)

Linki zewnętrzne