Lubin (Niemcy)
![]() | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||||
| Powiat | |||||
| Burmistrz |
Lothar Bretterbauer | ||||
| Powierzchnia |
119,91 km² | ||||
| Wysokość |
50 m n.p.m. | ||||
| Populacja (31 grudnia 2008) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
03546 | ||||
| Kod pocztowy |
15907 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
LDS, KW, LC, LN | ||||
Położenie na mapie Brandenburgii ![]() | |||||
Położenie na mapie Niemiec ![]() | |||||
| Strona internetowa | |||||
Lubin[1] (niem. Lübben (Spreewald), dolnołuż. Lubin (Błota)) – miasto we wschodnich Niemczech na terenie Spreewaldu, w kraju związkowym Brandenburgia, stolica powiatu Dahme-Spreewald.
Geografia
Miasto znajduje się w rezerwacie przyrody Spreewald u zbiegu rzek Berste i Sprewy. Około 10 km od centrum znajdują się dwie autostrady: A13 i A15.
Historia
Miasto powstało przy starym osiedlu słowiańskim. Lokowane na prawie magdeburskim. Prawa miejskie otrzymało w 1220 r.[2] W średniowieczu, wraz z Dolnymi Łużycami, Lubin przeszedł pod panowanie czeskie, a w 1526 r. wraz z Czechami pod panowanie Habsburgów. Miasto znajdowało się na trakcie handlowym łączącym Luckau z Gubinem i Poznaniem[3].
W 1635 r. został przyłączony do Saksonii, a w 1815 r. trafił pod panowanie Prus. Przez cały ten okres pozostawał niewielkim ośrodkiem prowincjonalnym. Przez miasto prowadziła jedna z głównych dróg ucieczki powstańców listopadowych z Polski na Wielką Emigrację[4].
Podczas II wojny światowej w mieście znajdowały się niemieckie obozy jenieckie Oflag III C i Oflag 8, w których przetrzymywano polskich, francuskich, brytyjskich, australijskich, nowozelandzkich, belgijskich i holenderskich oficerów[5]. W kwietniu 1945 r. miasto zostało poważnie zniszczone na skutek działań wojennych[2].
Zabytki

- zamek – z II poł. XII w., wielokrotnie przebudowywany, z wieżą i pozostałościami murów obronnych oraz dwiema basztami z XVI w.
- kościół – późnogotycki z XV/XVI w.
- ratusz – z 1717 r., barokowy
- rynek z barokowymi i klasycystycznymi kamienicami
- park miejski założony w XIX w.
- słup milowy poczty saskiej z czasów króla Polski Augusta III z polskim Orłem, litewską Pogonią i królewskim monogramem (1735 r.).
Transport
W XIX w. miasto zostało połączone koleją z Berlinem i Chociebużem, znajduje się tutaj stacja kolejowa Lübben (Spreewald).
Współpraca zagraniczna
Osoby urodzone w Lubinie
- Hans Walter Gruhle – niemiecki lekarz psychiatra
- Benno Hann von Weyhern – generał kawalerii, Honorowy Obywatel Bydgoszczy
- Otto von Manteuffel – niemiecki polityk
- Thorsten Rund – niemiecki kolarz torowy i szosowy
- Ingo Spelly – niemiecki kajakarz kanadyjkarz
Osoby związane z Lubinem
- Paul Gerhardt – niemiecki teolog, poeta religijny, duchowny luterański
- Henryk Anzelm von Promnitz – gubernatorem Dolnych Łużyc
- Julius Eduard Teusz – botanik, badacz Afryki, plantator
- René Trehkopf – niemiecki piłkarz
Przypisy
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Zmiany wprowadzone na 77. posiedzeniu Komisji. s. 2. [dostęp 2024-12-20].
- 1 2 Krzysztof R. Mazurski, Andrzej Zieliński: Łużyce, Warszawa 1984, s. 51.
- ↑ Krystyna Pieradzka. Związki handlowe Łużyc ze Śląskiem w dawnych wiekach. „Sobótka”. IV (4), s. 90, 1949. Wrocław.
- ↑ Janusz Umiński. Losy internowanych na Pomorzu żołnierzy powstania listopadowego. „Jantarowe Szlaki”, s. 16, 1998.
- ↑ Geoffrey P. Megargee, Rüdiger Overmans, Wolfgang Vogt: The United States Holocaust Memorial Museum Encyclopedia of Camps and Ghettos 1933–1945. T. IV. Indiana University Press, United States Holocaust Memorial Museum, 2022, s. 211–212, 235. ISBN 978-0-253-06089-1. (ang.).
Bibliografia
- Krzysztof Radosław Mazurski; Andrzej Zielińsk: Łużyce, Warszawa: KAW 1984, ISBN 83-03-00772-6 (OCLC 76329792)
Linki zewnętrzne
- Lubin, niem. Luebben, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 417., s. 417.


.png)


