Lars Holmer

Lars E. Holmer
Państwo działania

 Szwecja

Data urodzenia

1960

Profesor
Specjalność: paleontologia
Alma Mater

Uniwersytet w Uppsali

Doktorat

1988
Uniwersytet w Uppsali

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet w Uppsali

Okres zatrudn.

1991–

Lars Holmer (ur. 1960[1]) – szwedzki paleontolog (brachiopodolog).

Elementy biografii

Studiował na Uniwersytecie w Uppsali, gdzie w 1983 uzyskał licencjat. Na tej samej uczelni w 1988 uzyskał doktorat. W latach 1986–1991 pracował w Muzeum Historii Naturalnej w Sztokholmie, a od 1991 do chwili obecnej (2025)[2] jest zatrudniony na Uniwersytecie w Uppsali. Od 2000 jest tam profesorem geologii historycznej i paleontologii. W 2019 otrzymał nagrodę im. Björkéna[3].

Osiągnięcia naukowe

Znaczenie w historii nauki

Schematyczna rekonstrukcja kambryjskiego tommotiida Eccentrotheca

Przedmiotem badań Holmera są najstarsze ramienionogi (kambryjskie i ordowickie) w kontekście pochodzenia i wczesnej ewolucji tego typu i innych czułkowców (w tym tommotiidów)[2][4][5]. Holmer i współautorzy wykazali, że wczesnokambryjska Heliomedusa, znana z fauny z Chengjiang, jest pierwotnym ramienionogiem[6]. Holmer był także współautorem rekonstrukcji sklerytomu Eccentrotheca, tommotiida łączącego cechy ramienionogów i kryzelnic[7]. W swoich badaniach Holmer wykorzystuje dane porównawcze o ramienionogach współczesnych, dzięki czemu w niektórych przypadkach na podstawie skamieniałości można wnioskować o przebiegu ontogenezy organizmów wymarłych: wykazano na przykład, że rodzaj Schizambon z wymarłego rzędu Siphonotretida miał larwę planktotroficzną, która przed przeobrażeniem osiedlała się na stronie brzusznej[8].

Ordowicki ramienionóg bezzawiasowy Schizambon perspinosum (rząd Acrotretida)

Lars Holmer jest współautorem powszechnie przyjętej klasyfikacji ramienionogów, w tym nazw wszystkich trzech podtypów: Linguliformea Williams, Carlson, Brunton, Holmer & Popov, 1996, Craniiformea Popov, Bassett, Holmer & Laurie, 1993 oraz Rhynchonelliformea Williams, Carlson, Brunton, Holmer & Popov, 1996[9]. Opisał też samodzielnie lub we współautorstwie liczne taksony niższego rzędu, na przykład rodzinę Pseudolingulidae Holmer, 1991[10] oraz rodzaje Cyrtonotreta Holmer, 1989[11], Biernatia Holmer, 1989[11], Tilasia Holmer, 1991[12], Erbotreta Holmer & Ushatinskaya, 1994[13], Diencobolus Holmer, Popov, Koneva & Bassett, 2001[14], Thulecrania Holmer, Popov & Bassett, 2013[15], Karlsorus Jin & Holmer, 2017[16], Palaeotreta Zhang, Holmer, Chen & Brock, 2020[17] i Jagoellus Brock, Zhang & Holmer, 2025[18]. Jest jednym z autorów Treatise on Invertebrate Paleontology[19].

Wybrane publikacje

  • Middle Ordovician phosphatic inarticulate brachiopods from Västergotland and Dalarna, Sweden (1989)[11]
  • A supra-ordinal classification of the Brachiopoda (Williams, Carlson, Brunton, Holmer & Popov, 1996)[9]
  • Class Lingulata (Holmer & Popov, 2000)[19]
  • A stem group brachiopod from the Lower Cambrian: Support for a Micrina (halkieriid) ancestry (Holmer, Skovsted & Williams, 2002)[20]
  • Brachiopods: origin and early history (Harper, Popov & Holmer, 2017)[21]

Upamiętnienie

Na jego cześć nazwano gatunek ordowickiego ramienionoga bezzawiasowego Pomeraniotreta holmeri Mergl, 1995[22].

Przypisy

  1. ↑ Lars Erik Holmer, Life and Earth history, Uppsala: Uppsala Univ., 2000 [dostęp 2025-04-07].
  2. 1 2 Lars Holmer - Uppsala University [online], www.uu.se [dostęp 2025-04-07] (ang.).
  3. ↑ Curriculum Vitae – Prof. Lars E. Holmer, [w:] Uppsala Universitet [online].
  4. ↑ Andreas Altenburger i inni, Gene Expression Patterns in Brachiopod Larvae Refute the “Brachiopod-Fold” Hypothesis, „Frontiers in Cell and Developmental Biology”, 5, 2017, DOI: 10.3389/fcell.2017.00074, ISSN 2296-634X [dostęp 2025-04-07] (ang.).
  5. ↑ Uwe Balthasar i inni, Homologous skeletal secretion in tommotiids and brachiopods, „Geology”, 37 (12), 2009, s. 1143–1146, DOI: 10.1130/G30323A.1, ISSN 0091-7613 [dostęp 2025-04-07].
  6. ↑ L.E. Holmer, L. Popov, M. Streng, Organophosphatic stem group brachiopods: implications for the phylogeny of the subphylum Linguliformea, „Fossils and Strata”, 54, 2008, s. 3–11, ISSN 0024-1164.
  7. ↑ Christian B. Skovsted i inni, Scleritome construction, biofacies, biostratigraphy and systematics of the tommotiid Eccentrotheca helenia sp. nov. from the Early Cambrian of South Australia, „Palaeontology”, 54 (2), 2011, s. 253–286, DOI: 10.1111/j.1475-4983.2010.01031.x, ISSN 1475-4983 [dostęp 2025-04-07] (ang.).
  8. ↑ Hadi Jahangir i inni, The siphonotretide brachiopod Schizambon from the Early Ordovician of South China: ontogeny and affinity, „Papers in Palaeontology”, 9 (4), 2023, e1517, DOI: 10.1002/spp2.1517, ISSN 2056-2802 [dostęp 2025-04-08] (ang.).
  9. 1 2 Alwyn Williams i inni, A supra-ordinal classification of the Brachiopoda, „Philosophical Transactions of the Royal Society of London. Series B. Biological Sciences”, 351 (1344), 1997, s. 1171–1193, DOI: 10.1098/rstb.1996.0101 [dostęp 2025-01-07].
  10. ↑ L.E. Holmer, The systematic position of Pseudolingula Mickwitz and related lingulacean brachiopods, [w:] D.I. MacKinnon, D.E. Lee, J.D. Campbell (red.), Brachiopods through time. Proceedings of the 2nd International Brachiopod Congress, Rotterdam: Balkema, 1991, s. 15–21, ISBN 90-6191-160-5.
  11. 1 2 3 L.E. Holmer, Middle Ordovician phosphatic inarticulate brachiopods from Vastergotland and Dalarna, Sweden, „Fossils and Strata”, 26, Oslo, 30 listopada 1989, s. 1–172, ISBN 82-00-37425-4, ISSN 0300-9491.
  12. ↑ Lars Holmer, The taxonomy and shell characteristics of a new elkaniid brachiopod from the Ashgill of Sweden, „Palaeontology”, 34 (1), marzec 1991, s. 195–204.
  13. ↑ Lars E. Holmer, Galina T. and Ushatinskaya, Ceratretide brachiopods from the lower and middle Cambrian of Sweden, Kazakhstan, and Siberia, „GFF”, 116 (4), 1994, s. 203–210, DOI: 10.1080/11035899409546184, ISSN 1103-5897 [dostęp 2025-04-08].
  14. ↑ Lars E. Holmer i inni, Cambrian - Early Ordovician Brachiopods from Malyi Karatau, the Western Balkhash Region, and Tien Shan, Central Asia, „Special Papers in Palaeontology”, 65, 2001, s. 1–180 [dostęp 2025-04-08].
  15. ↑ Lars E. Holmer, Leonid Popov, Michael G. Bassett, Silurian craniide brachiopods from Gotland, „Palaeontology”, 56 (5), 2013, s. 1029–1044, DOI: 10.1111/pala.12033, ISSN 1475-4983 [dostęp 2025-04-08] (ang.).
  16. ↑ Jisuo Jin, Lars E. Holmer, Pentameroid brachiopod Karlsorus new genus from the upper Wenlock (Silurian) Slite Beds, Gotland, Sweden, „Journal of Paleontology”, 91 (5), 2017, s. 911–918, DOI: 10.1017/jpa.2017.46, ISSN 0022-3360 [dostęp 2025-04-08].
  17. ↑ Zhiliang Zhang i inni, Ontogeny and evolutionary significance of a new acrotretide brachiopod genus from Cambrian Series 2 of South China, „Journal of Systematic Palaeontology”, 18 (19), 2020, s. 1569–1588, DOI: 10.1080/14772019.2020.1794991, ISSN 1477-2019 [dostęp 2025-04-08].
  18. ↑ Glenn A. Brock, Zhi-Liang Zhang, Lars E. Holmer, A new obolellid brachiopod from the Wirrealpa Limestone (Cambrian; Stage 4), Flinders Ranges, South Australia, „Palaeoworld”, 34 (4), 2025, s. 100897, DOI: 10.1016/j.palwor.2024.11.005, ISSN 1871-174X [dostęp 2025-04-08].
  19. 1 2 Lars E. Holmer, Leonid Popov, Class Lingulata, [w:] Treatise on Invertebrate Paleontology. Part H, Brachiopoda (Revised), Volume 2, 2000, s. 30–146.
  20. ↑ Lars E. Holmer, Christian B. Skovsted, Alwyn Williams, A Stem Group Brachiopod From The Lower Cambrian: Support For A Micrina (Halkieriid) Ancestry, „Palaeontology”, 45 (5), wrzesień 2002, s. 875–882.
  21. ↑ D.A.T. Harper, L.E. Popov, L.E. Holmer, Brachiopods: origin and early history, „Palaeontology”, 60 (5), wrzesień 2017, s. 609–631.
  22. ↑ M. Mergl, New lingulate brachiopods of the Mílina Formation and the base of the Klabava Formation (late Tremadoc – early Arenig), Central Bohemia, „Věstník Českého geologického ústavu”, s. 101–114.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.