Lathropus sepicola
| Lathropus sepicola | |||
| (Müller, 1821) | |||
 Rysunek | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Lathropus sepicola | ||
| Synonimy | |||
| |||
Lathropus sepicola – gatunek chrząszcza z rodziny Laemophloeidae. Zamieszkuje Europę i Afrykę Północną. Bytuje w uszkodzonym, murszejącym drewnie, gdzie żeruje na grzybach.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1821 roku przez Philippa W.J. Müllera pod nazwą Trogosita sepicola. Do nowego rodzaju Lathropus przeniesiony został w 1846 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona[1][2]. Stanowi jego gatunek typowy[2].
Morfologia
Chrząszcz o grzbietobrzusznie spłaszczonym ciele długości od 1,5 do 2 mm. Ubarwienie ma ciemnobrunatne do czarnego, zazwyczaj z brunatnymi głaszczkami, odnóżami i czułkami oprócz ciemniejszych buławek. Cały oskórek jest matowy i niemal nagi. Czułki są krótkie i po rozprostowaniu sięgają ku tyłowi tylko do połowy długości przedplecza. Szerokie przedplecze ma lekko i nieregularnie pofalowane krawędzie boczne oraz delikatnie wyrażone żeberka. Pokrywy są od 2,9 do 3,1 raza dłuższe niż szerokie, lekko ku tyłowi poszerzone i zaokrąglone, o wyraźnie zaznaczonych rzędach punktów oraz zmarszczkowato mikrorzeźbionych i ponakłuwanych międzyrzędach[3]. U obu płci odnóża wszystkich par mają pięcioczłonowe stopy[2].
Ekologia i występowanie
Owad rozmieszczony od nizin po tereny pagórkowate. Saproksyliczny. Bytuje w drewnie drzew liściastych uszkodzonych przez kornikowate i kózkowate, chętnie w chodnikach wydrążonych przez te chrząszcze, a także murszejących drewnianych płotach i słupach[4][3]. Zarówno larwy, jak i osobniki dorosłe są mykofagami, żerującymi na owocnikach grzybów z typu workowców, między innymi z rodzaju Diplodia[2][5].
Gatunek palearktyczny, znany z Hiszpanii, Francji, Belgii, Niemiec, Polski, Czech, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Węgier, Ukrainy i Rumunii[4][6] i Afryki Północnej[3]. W Polsce spotykany jest bardzo rzadko i lokalnie[3]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek narażony na wymarcie (VU)[7].
Przypisy
- ↑ Wilhelm Ferdinand Erichson: Naturgeschichte der Insecten Deutschlands. Coleoptera. Band 3. Abt. 2. Berlin: Nicholaische Buchhandlung, 1846, s. 327-328. [dostęp 2024-11-30].
- 1 2 3 4 Michael C. Thomas. A review of Lathropus Erichson (Coleoptera: Laemophloeidae) in Florida and the West Indies, excluding the Lesser Antilles. „Insecta Mundi. A Journal of World Insect Systematics”. 0120, s. 1–21, 2010. Center for Systematic Entomology, Inc., Gainesville,.
- 1 2 3 4 Stanisław Ślipiński, Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX. Chrząszcze — Coleoptera. Zeszyt 56. Zgniotkowate — Cucujidae, Warszawa, Wrocław: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982.
- 1 2 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (12), 1986.
- ↑ Marco Uliana. Lathropus sepicola (Ph. W. Müller, 1821): osservazioni bio-etologiche e descrizione degli stadi preimmaginali (Coleoptera Cucujidae Laemophloeinae). „Bollettino del Museo Civico di Storia Naturale di Venezia”. 54, s. 71-85, 2003.
- ↑ Lathropus sepicola (Muller, 1821). [w:] PESI Portal [on-line]. [dostęp 2024-12-01].
- ↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.