Lekarzewice

Lekarzewice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

radziejowski

Gmina

Osięciny

Liczba ludności (III 2011)

120[1]

Strefa numeracyjna

54

Kod pocztowy

88-220[2]

Tablice rejestracyjne

CRA

SIMC

0867058

Położenie na mapie gminy Osięciny
Mapa konturowa gminy Osięciny, po prawej znajduje się punkt z opisem „Lekarzewice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Lekarzewice”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Lekarzewice”
Położenie na mapie powiatu radziejowskiego
Mapa konturowa powiatu radziejowskiego, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Lekarzewice”
Ziemia52°38′30″N 18°48′01″E/52,641667 18,800278[3]

Lekarzewice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Osięciny[4][5].

Podział administracyjny

Wieś królewska, położona w II połowie XVI wieku w powiecie brzeskokujawskim województwa brzeskokujawskiego, należała do starostwa brzeskokujawskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Wieś sołecka – zobacz jednostki pomocnicze gminy w BIP[7].

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 120 mieszkańców[1]. Jest 26. co do wielkości miejscowością gminy Osięciny.

Historia

Lekarzewice w wieku XIX wieku, to wieś i folwark w powiecie nieszawskim, gminie Osięciny, parafii Kościelna Wieś (ob.), oddalone 21 wiorst od Nieszawy[8]. Rozległość folwarku mórg 182, osad włościańskich 15, mórg 664.

W roku 1450 król Kazimierz nadaje 10 włościanom 18 włók gruntu, z warunkiem spłacania pewnych danin dworowi, tak w naturze, jak robocizną, a w potrzebie zaś społecznej na wezwanie króla mieli dawać konia i 3 mężów uzbrojonych lancami w żelazo kutymi.

Przy separacji w roku 1857 dwór zrzekł się danin w naturze i zastąpił je czynszem po 4 zł polskich z morga, przy czym włościanom dodano jeszcze 3 włóki. Małorolnych włościan, uwłaszczonych w 1864 r. jest tu pięciu na 6 morgach 180 prętach. W 1827 r. było tu 15 domów i 115 mieszkańców[8].

Przypisy

  1. 1 2 GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 653 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66998
  4. ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-08-05].
  5. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-08-05].
  6. ↑ Zenon Guldon, Rozmieszczenie własności ziemskiej na Kujawach w II połowie XVI w., Toruń 1964, s. 52, 103.
  7. ↑ Biuletyn informacji publicznej. Urząd Gminy Osięciny. [dostęp 2014-08-05].
  8. 1 2 Lekarzewice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 129.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.