Leptophis bocourti

Leptophis bocourti[1]
Boulenger, 1898
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Nadrodzina

Colubroidea

Rodzina

połozowate

Podrodzina

Colubrinae

Rodzaj

Leptophis

Gatunek

Leptophis bocourti

Synonimy
  • Leptophis occidentalis insularis Barbour, 1905[2]
  • Thalerophis richardi bocourti — Olivier, 1948[2]
  • Leptophis ahaetulla bocourti — ICZN, 1958[2]
  • Leptophis bocourti — Albuquerque, 2022[3]

Leptophis bocourti – gatunek lekko jadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae). Występuje po pacyficznej stronie Kordyliery Zachodniej w północno-zachodnim Ekwadorze i południowo-zachodniej Kolumbii. Prowadzi dzienny, nadrzewny i naziemny tryb życia.

Systematyka

Takson ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1898 roku brytyjski przyrodnik George Albert Boulenger na łamach „Proceedings of the Zoological Society of London”. Autor nadał wężowi nazwę Leptophis bocourti[4]. Syntypy BMNH 1946.1.6.76, BMNH 1946.1.6.67-68[a][2]. Przez długi czas gatunek ten był klasyfikowany jako podgatunek Leptophis ahaetulla[2][5]. Obecnie po analizie cech morfologicznych, morfometrycznych oraz różnic w półprąciu wyodrębniony został do rangi gatunku[6]. Nie wyróżnia się podgatunków[2].

Etymologia

  • Leptophis: gr. λεπτος leptos „smukły”; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[7].
  • bocourti – Marie Firmin Bocourt (1819–1904), francuski przyrodnik[2].

Morfologia

Jest to średniej wielkości wąż o krótkiej głowie, która jest niewiele szersza od szyi, o dużych wyłupiastych oczach. Głowa jest zielona z czarnymi obramowaniami tarczek, na których znajduje od kilku do kilkunastu małych czarnych kropek. Tułów smukły z zielonymi lub ciemnoszarymi łuskami z wieloma małymi czarnymi plamkami. Ogon długi. Brzuch białawo-kremowy. Może być mylony z Leptophis depressirostris i Leptophis occidentalis[2][8].

Wymiary[2][8][9]:

Samiec Samica
Długość całkowita (mm) 1670 1337
Długość SVL[b] (mm) 1051 826
Długość TL[c] (mm) 619 511
Tarczki brzuszne 157–167 159–167
Tarczki podogonowe 166–186 164–173

Występowanie

Leptophis bocourti występuje po pacyficznej stronie Kordyliery Zachodniej w północno-zachodnim Ekwadorze i przyległym obszarze w południowo-zachodniej Kolumbii (departament Nariño). Żyje na wysokościach od poziomu morza do około 905 m n.p.m.[8]

Ekologia i zachowanie

Gatunek prowadzi dzienny, nadrzewny i naziemny tryb życia. Występuje w pierwotnych lasach deszczowych, jak również w lasach zdegradowanych, pastwiskach z rozproszonymi drzewami, lasach galeriowych, plantacjach oraz obszarach podmiejskich. Żeruje w ciągu dnia na poziomie gruntu lub na niskiej roślinności, w nocy odpoczywa na drzewach i krzewach na wysokości do 4,3 m nad poziomem ziemi. Dieta tego gatunku składa się z płazów bezogonowych i jaszczurek, które szybko połyka; powodem takiego postępowania jest niewielka toksyczność jego jadu[8].

Status

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN Leptophis bocourti nie jest jeszcze klasyfikowany. A. Arteaga proponuje zaliczenie go do kategorii gatunek bliski zagrożenia (NT, ang. Near Threatened). Spowodowane to jest następującymi kryteriami: zasięg występowania niewiele większy niż 20 tys. km², obszar jego występowania ulega silnej degeneracji, obecnie już około 68% pokrywającego go pierwotnie lasu deszczowego zostało zniszczone w wyniku pozyskiwania drewna, rozwoju obszarów wiejskich i miejskich oraz ekspansji obszarów rolniczych[8].

Uwagi

  1. ↑ BMNH – British Museum (Natural History), obecnie NHMUK, Natural History Museum, Londyn[10].
  2. ↑ SVL – ang. Snout–vent length – odległość od przodu głowy do odbytu.
  3. ↑ TL – ang. Tail length – długość ogona od odbytu do końca ogona.

Przypisy

  1. ↑ Leptophis bocourti, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 P. Uetz & J. Hallermann, Leptophis bocourti BOULENGER, 1898, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2025-02-19] (ang.).
  3. ↑ Nelson Rufino de Albuquerque, Daniel S. Fernandes, Taxonomic revision of the parrot snake Leptophis ahaetulla (Serpentes, Colubridae), „Zootaxa”, 5153 (1), 2022, s. 1–69, DOI: 10.11646/zootaxa.5153.1.1 (ang.).
  4. ↑ George A. Boulenger, An account of the reptiles and batrachians collected by Mr. W. F. H. Rosenberg in western Ecuador, „Proceedings of the Zoological Society of London”, „1898”, 1898, s. 107–126 (ang.).
  5. ↑ Van Wallach, Kenneth L. Williams, Jeff Boundy: Snakes of the World: A Catalogue of Living and Extinct Species. Boca Raton: Taylor and Francis, CRC Press, 2014, s. 372. ISBN 978-1-4822-0848-1. (ang.).
  6. ↑ Nelson R. Albuquerque, Roullien H. Martins, Priscila S. Carvalho, Donald B. Shepard & Diego J. Santana. A new species of parrot snake, Leptophis (Serpentes: Colubridae) from the Brazilian Cerrado. „PeerJ”. 13, s. e18528, 2025. DOI: 10.7717/peerj.18528. (ang.).
  7. ↑ T. Bell. On Leptophina, a group of Serpents comprising the Genus Dryinus of Merrem, and a newly formed Genus proposed to be named Leptophis. „The Zoological Journal”. 2 (7), s. 322, 1825. (ang.).
  8. 1 2 3 4 5 A. Arteaga, Chocoan Parrot-Snake (Leptophis bocourti), [w:] Reptiles of Ecuador: Life in the middle of the world. (red. Arteaga A, Bustamante L, Vieira J), 2024, DOI: 10.47051/GNYK5247 (ang.).
  9. ↑ Leptophis bocourti, [w:] Reptiles del Ecuador. Version 2022.0. (red. Torres-Carvajal, O., Pazmiño-Otamendi, G., Ayala-Varela, F. y Salazar-Valenzuela, D), Quito: Museo de Zoología, Pontificia Universidad Católica del Ecuador, 2021 (hiszp.).
  10. Mark Henry Sabaj, Codes for Natural History Collections in Ichthyology and Herpetology, „Copeia”, 108 (3), 2020, s. 593–669, DOI: 10.1643/ASIHCODONS2020 (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.