Lesiczarka
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Gmina | |
| Powierzchnia |
23,121 km² |
| Wysokość |
448 m n.p.m. |
| Populacja (2016) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
06717 |
| Kod pocztowy |
5343 |
| Tablice rejestracyjne |
ЕВ |
Położenie na mapie Bułgarii  | |
 42°56′00″N 25°23′00″E/42,933333 25,383333 | |
Lesiczarka (bułg. Лесичарка) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Gabrowo, w gminie Gabrowo. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 marca 2016 roku miejscowość liczyła 86 mieszkańców[1].
Źródła
Wokół miejscowości istnieje wiele źródeł z pitną wodą. W samej wsi znajduje się 10 źródełek, a 6 z nich mają wybudowane koryta i płyty[2]. Najsłynniejsze z nich to: Iljowoto kładencze, Kaluwija kładenec.
Historia
Miejscowość pierwszy raz była wzmiankowana w 1550 roku z opisu[3]. W 1855 roku otwarto szkołę cerkiewną[2]. W 1909 r. pragnienie wiedzy i edukacji doprowadziło do założenia „Towarzystwa edukacyjnego Swoboda”, które ze względu na wielkie zainteresowanie, w 1915 r. przekształciło się w czitaliszte Swoboda, które istnieje do dnia dzisiejszego[2].
Osoby związane z miejscowością
- Todor Griginow (1870–1940) – bułgarski generał
- Stefana Girginowa (1917–1943) – bułgarska partyzantka
- Wenko Wenkow (1921) – bułgarski śpiewak operowy
Przypisy
- ↑ Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес. Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението. [dostęp 2018-09-09]. (bułg.).
- 1 2 3 Тотю Минчев: История на село Лесичарка. Wielkie Tyrnowo: Сириус 4, 2001.
- ↑ Мария Стефанова Иванова: Дипломна работа за село Лесичарка. Бит, култура и традиции, 1968.
