Lilaea scilloides
![]() | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Lilaea |
| Gatunek |
Lilaea scilloides |
| Nazwa systematyczna | |
| Lilaea scilloides (Poir.) Hauman Publ. Inst. Invest. Geogr. Fac. Filos. Letras Univ. Buenos Aires, A 10: 26 (1925) | |
Lilaea scilloides (Poir.) Hauman – gatunek jednorocznych z monotypowego rodzaju Lilaea z rodziny świbkowatych, pochodzący z Ameryki Północnej (gdzie występuje na obszarze od zachodniej Kanady do Meksyku) oraz zachodniej i południowej Ameryki Południowej, naturalizowany w Europie, na Półwyspie Iberyjskim[3], introdukowany w południowo-wschodniej Australii[4].
Nazwa naukowa rodzaju została nadana na cześć francuskiego botanika Alire Raffeneau Delile'a[4].
Morfologia
- Pokrój
- Rośliny zielne o wysokości do 35 cm[4].
- Liście
- Odziomkowe, cylindryczne w przekroju, wzniesione, równowąskie do szydłowatych, o długości od 8 do 35 cm i szerokości 1–4 mm[5], z miękiszem powietrznym, tworzące krótką pochwę liściową z wolnym języczkiem[4].
- Kwiaty
- Jednopłciowe, występujące pojedynczo kwiaty żeńskie, siedzące w pachwinach liści, lub jednopłciowe i obupłciowe, zebrane w kłosopodobne grono, wyrastające na głąbiku o długości od 3 do 25 cm[5]. Kwiatostany u nasady złożone z kwiatów żeńskich, w środkowej części z kwiatów obupłciowych, a wierzchołkowo z kwiatów męskich. Okwiat podwójny. Działki kielicha zielone, równowąskie. Płatki korony niekiedy nieobecne w kwiatach żeńskich. Pręciki pojedyncze, o siedzących główkach. Słupki pojedyncze, jednozalążkowe. Szyjki słupków o długości od 0,5 mm (kwiaty obupłciowe) do 30 cm (kwiaty żeńskie)[4].
Biologia i ekologia
- Rozwój
- Roślina jednoroczna, kwitnąca latem[4].
Systematyka
- Pozycja według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)
- Należy do monotypowego rodzaju Lilaea, zaliczanego do rodziny świbkowatych (Juncaginaceae), która należy do rzędu żabieńcowców (Alismatales)[2].
- Typ nomenklatoryczny
- Holotyp bazonimu tego gatunku (Phalangium scilloides Poir.) został zebrany przez Philiberta Commerçona w Buenos Aires w Argentynie i znajduje się obecnie w kolekcji Lamarck'a w herbarium Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu[6].
- synonimy homotypowe:
- Phalangium scilloides Poir. – bazonim
- Anthericum scilloides (Poir.) Schult. & Schult.f.
- Liliago scilloides (Poir.) C.Presl
- synonimy heterotypowe:
- Lilaea subulata Humb. & Bonpl.
- Heterostylus gramineus Hook.
- Lilaea superba Rojas
- Lilaea scilloides var. batucoanus Gunckel
Zastosowanie
Liście tych roślin stosowane są do krycia dachów i produkcji mioteł[7].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- 1 2 Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-12-13] (ang.).
- ↑ Rafael Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2001-02-04]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Flora of North America. Vol. 22: Juncaginaceae. [dostęp 2011-02-04].
- 1 2 3 Linda Kershaw: Rare vascular plants of Alberta. Edmonton, Alta.: University of Alberta Press: Canadian Forest Service, 2001, s. 38. ISBN 978-0-88864-319-3.
- ↑ Tropicos. Missouri Botanical Garden. [dostęp 2011-02-04].
- ↑ Plants For A Future. [dostęp 2015-12-12]. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
