Linia 1 metra w Neapolu

• 
  Schody ruchome w stacji Garibaldi.
• 
  Rzeźba Synapsi w stacji Università.
• 
  Widok portu w Neapolu z wyjścia stacji Municipio, z panoramą pozostałości murów starożytnego portu.
• 
  Crater de luz autorstwa Óscara Tusquetsa Blancy w stacji Toledo.
• 
  Mozaika Universo senza bombe, regno dei fiori. 7 angeli rossi autorstwa Nicola De Marii w holu stacji Dante.
• 
  Posągi przy wejściu do stacji Museo.

Linia 1 jest znana ze swoich „stacji sztuki”, charakteryzujących się wyjątkowym dziedzictwem artystycznym. Stacje te wyróżniają się integracją współczesnych dzieł sztuki i instalacji stworzonych przez renomowanych artystów międzynarodowych, co czyni je punktami zainteresowania kulturalnego, a także węzłami komunikacyjnymi.^[12]

Stacja Garibaldi na linii 1 metra w Neapolu, zaprojektowana przez francuskiego architekta Dominique’a Perraulta, jest znaczącym przykładem nowoczesnej i funkcjonalnej architektury. Zlokalizowana w strefie kolejowej miasta, obsługująca dzielnice Duchesca i Vasto, stacja posiada dużą pergolę z perforowanego teflonu, która zapewnia cień na podziemnym placu, gdzie przewidziano różnorodne działalności handlowe. Wnętrze stacji dominują elementy z satynowanej i błyszczącej stali, z akcentami w intensywnym pomarańczowym kolorze, które tworzą jasną atmosferę dzięki szklanej kopule, która pozwala na dostęp naturalnego światła niemal do poziomu peronów, znajdujących się około 40 metrów poniżej powierzchni. W pobliżu ostatnich schodów ruchomych znajdują się dwie wielkie prace Michelangelo Pistoletto, zatytułowane „Stazione”, które łączą stalowe panele odbijające światło z serigrafiami pasażerów, tworząc dynamiczny i interaktywny efekt.^[13]

Stacja Università, zaprojektowana przez Karim’a Rashida i Alessandro Mendiniego, otwarta 26 marca 2011 roku, jest hołdem dla ery cyfrowej i informacji. Charakteryzuje się żywymi kolorami i eklektycznym designem, wykorzystując materiały takie jak Corian i stal odbijającą światło, a także mocne kontrasty kolorystyczne między różowym fuksją a limonkową zielenią, które wizualnie prowadzą pasażerów. Wśród dzieł sztuki wyróżniają się filary „Conversational Profile”, skrzynka świetlna „Ikon” oraz rzeźba „Synapsi”, które symbolizują komunikację i ludzką inteligencję.^[14]

Stacja Municipio, zaprojektowana przez Álvaro Siza i Eduardo Souto de Moura, wyróżnia się licznymi odkryciami historycznymi i archeologicznymi, które miały miejsce podczas jej budowy. Należą do nich pozostałości starożytnego portu Neapolis oraz fortyfikacje Maschio Angioino, które zostały wkomponowane w strukturę stacji, czyniąc ją muzeum oprócz węzła komunikacyjnego.^[15]

Stacja Toledo, zaprojektowana przez Óscara Tusquetsa Blancę i otwarta 17 września 2012 roku, przywołuje podróż podwodną. Projekt, który osiąga głębokość około 50 metrów, zawiera takie elementy jak „Crater de luz”, duży stożek przebijający wszystkie poziomy stacji, oraz dzieła artystyczne takie jak „Relative Light” Roberta Wilsona oraz „By the Sea... You and Me”, które odtwarzają morską atmosferę.^[16]

Stacja Dante, zaprojektowana przez Gae Aulentiego i otwarta 27 marca 2002 roku, znajduje się pod placem o tej samej nazwie i zachowuje XVIII-wieczny układ tej strefy. Jej wnętrze zawiera dzieła współczesnych artystów takich jak Carlo Alfano, Joseph Kosuth, Michelangelo Pistoletto i Jannis Kounellis, stanowiąc przykład doskonałej integracji sztuki z architekturą i urbanistycznym projektem.^[17]

Stacja Museo, otwarta w 2001 roku, łączy linię 1 z Muzeum Archeologicznym Narodowym w Neapolu przez ruchomy korytarz. Również zaprojektowana przez Gae Aulentiego, stacja prezentuje reprodukcje ważnych dzieł sztuki klasycznej oraz fotografie, które wyprzedzają skarby pobliskiego muzeum.^[18]

Na koniec, stacja Materdei, zaprojektowana przez Alessandro Mendiniego i otwarta w 2003 roku, posiada wejście ozdobione mozaikami, wielką żółto-zieloną gwiazdą oraz dziełami sztuki współczesnej, które wzbogacają doświadczenie podróżnych dzięki żywym kolorom i geometrycznym formom.^[19]