Linowiec (województwo kujawsko-pomorskie)

Linowiec
wieś
Ilustracja
Dawny dwór w Linowcu
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

chełmiński

Gmina

Lisewo

Liczba ludności (III 2011)

191[1]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

86-230[2]

Tablice rejestracyjne

CCH

SIMC

0846139

Położenie na mapie gminy Lisewo
Mapa konturowa gminy Lisewo, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Linowiec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Linowiec”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Linowiec”
Położenie na mapie powiatu chełmińskiego
Mapa konturowa powiatu chełmińskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Linowiec”
Ziemia53°19′27″N 18°36′48″E/53,324167 18,613333[3]

Linowiecwieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Lisewo.

Podział administracyjny

W latach 1939–1945 położona była w okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, w rejencji bydgoskiej (Regierungsbezirk Bromberg)[4], w powiecie Chełmno (Kreis Kulm)[5].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa toruńskiego. Do końca 2010 r. w obrębie Wierzbowa wyróżnione były 4 części miejscowości – Pod Obory, Pod Piątkowo, Pod Wabcz i Pod Wierzbowo, jednak zostały one zniesione z dniem 1 stycznia 2011 r[6].

Historia

W okresie Krzyżackim wieś rycerska w komturi starogrodzkiej. Przez Linowiec przebiegał dawny trakt toruńsko-grudziądzki. W 1570 roku odnotowany był Liński, w 1626 Miełdzyński, w 1667 roku był wzmiankowany Młodzianowski właściciel dworu, a w 1788 Białkowski. W XVIII wieku pobudowano karczmę, istniała od połowy XIX wieku szkoła, w latach 1873-1934 Linowiec był siedzibą wójtostwa i urzędu stanu cywilnego. W drugiej połowie XIX wieku dziedzicem Linowca był Ryszard Raabe, w owym czasie mieszkało w miejscowości 133 katolików i 26 ewangelików. W 1934 roku dokonano częściowej parcelacji majątku, wzdłuż drogi do Wabcza sprowadzono biednych osadników z województwa krakowskiego. Po II wojnie światowej sparcelowano resztę majątku[7].

W czasie II wojny światowej wieś posiadała status majątek. W latach 1939 - 1942 nazwyała się Linowitz Dom.[a], lecz po przeprowadzonej zamianie nazw miejscowości w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, w latach 1942 - 1945 nazywała się Schleiendorf[5].

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 191 mieszkańców[1]. Jest dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Lisewo.

Zabytki

Według rejestru zabytków NID[8] na listę zabytków wpisany jest park dworski z 2 poł. XIX w., nr rej.: 489 z 9.09.1985.

Zobacz też

Uwagi

  1. W cytowanej książce skrót nie został rozwinięty.

Przypisy

  1. 1 2 GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 662 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68335
  4. Germanizacja nazw miejscowości w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie. Wybór źródeł, wstęp i oprac. M. Kubicki, Gdańsk-Warszawa 2022, s. 93.
  5. 1 2 Germanizacja nazw miejscowości w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie. Wybór źródeł, wstęp i oprac. M. Kubicki, Gdańsk-Warszawa 2022, s. 103.
  6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 grudnia 2010 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz ustalenia nazw obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2010 r. nr 257, poz. 1741)
  7. Gabriela Mazur, Leksykon Miejscowości powiatu chełmińskiego, 2020, ISBN 978-83-7591-751-2.
  8. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025, s. 29 [dostęp 2016-05-22].

Linki zewnętrzne