Lubowidz (województwo pomorskie)

Lubowidz
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Stanisława Kostki
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

lęborski

Gmina

Nowa Wieś Lęborska

Liczba ludności (2021)

2 462[1]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

84-353[2]

Tablice rejestracyjne

GLE

SIMC

0748425

Położenie na mapie gminy Nowa Wieś Lęborska
Mapa konturowa gminy Nowa Wieś Lęborska, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Lubowidz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Lubowidz”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Lubowidz”
Położenie na mapie powiatu lęborskiego
Mapa konturowa powiatu lęborskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Lubowidz”
Ziemia54°32′32″N 17°48′43″E/54,542222 17,811944[3]

Lubowidz (niem. Luggenwiese[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Nowa Wieś Lęborska.

Wieś nad Jeziorem Lubowidzkim, w pobliżu zawieszonej obecnie linii kolejowej Lębork-Sierakowice-Kartuzy, jest siedzibą sołectwa Lubowidz, w którego skład wchodzą również Ługi, Mosty, Nisko i Rybnik.

Nazwa wsi pochodzi od staropolskiego imienia Lubowid[5].

Integralne części wsi Lubowidz[6][7]
SIMCNazwaRodzaj
0748454Ługiprzysiółek (do 2023 r.)
0748490Mostyprzysiółek (do 2023 r.)
0997230Niskoczęść wsi
0748431Rybnikczęść wsi

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Historia

Wieś notowana od roku 1400, początkowo w brzmieniu Lubovese, po czym w roku 1455 już Luggewiese. Polskie brzmienie nazwy w formie Lubowidze pojawia się w roku 1686[8]. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego z roku 1884 wymienia wieś „Ługi” alias „Luggewiese”[9].

W pobliżu miejscowości odkryto cmentarzysko kultury wielbarskiej[10] datowane na okres od I do II wieku. Od nazwy miejscowości została nazwana pierwsza faza chronologiczna tej kultury.

Około 2 km na południe od wsi znajduje się nazwane wzniesienie Glinniki.

Zabytki

Według rejestru zabytków NID[11] na listę zabytków wpisany jest kościół filialny pw. św. Stanisława Kostki, 1909, nr rej.: A-1710 z 29.06.2000.[12]

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Polska w Liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2023-11-24] (pol.).
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 682 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70462
  4. ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  5. ↑ M. Karaś, O staropolskich imionach dwuczłonowych zachowanych w nazwach miejscowych, [w:] Onomastica, r. II, z. 2, Wrocław 1956.
  6. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. ↑ GUS. Rejestr TERYT.
  8. ↑ Kazimierz Rymut ↓.
  9. ↑ Ługi, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 804.
  10. ↑ Oxford - Wielka Historia Świata. Cywilizacje Europy. Anglia - Słowianie. Cywilizacje Australii i Oceanii. Papuasi. T. 13. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 48. ISBN 83-7425-368-1.
  11. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025, s. 60 [dostęp 2020-03-15].
  12. ↑ Kościół filialny w Lubowidzu. [dostęp 2020-03-16].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.