Ludolf Kartuz

Ludolf Kartuz
Ilustracja
Ludolf Kartuz (1474)
Data i miejsce urodzenia

ok. 1295/1300
Saksonia

Data i miejsce śmierci

10/13 kwietnia 1378
Strasburg

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

kartuzi

Śluby zakonne

Ludolf Kartuz, także Ludolf z Saksonii OCart (ur. ok. 1295 albo ok. 1300 w Saksonii, zm. 10 albo 13 kwietnia 1378 roku w Strasburgu) – niemiecki pisarz, asceta i mnich z zakonu kartuzów.

Życiorys

Urodził się około 1295[1] albo około 1300 roku[2] na terenie archidiecezji kolońskiej albo mogunckiej[3]. W wieku około 15 lat wstąpił do zakonu dominikanów[2]. Odbył studia teologiczne, a jego nauczycielami życia duchowego byli między innymi Johannes Tauler i Henryk Suzon[3]. W 1340 roku wstąpił do zakonu kartuzów w Strasburgu[2]. W latach 1343–1348 był przeorem klasztoru w Koblencji[3]. Z tego okresu pochodzi jego dzieło Enarratio in Psalmos[2]. Następnie udał się do Moguncji, gdzie napisał Vita Christi – księgę, która miała wpłynąć na nawrócenie Ignacego Loyoli[2]. Najprawdopodobniej jest także autorem Speculum humanae salvationis[4]. Pod koniec życia wrócił do Strasburga, gdzie zmarł 10[2] albo 13 kwietnia 1378 roku[3].

Przypisy

  1. ↑ Ludòlfo di Sassonia. Enciclopedia Treccani. [dostęp 2024-10-20]. (wł.).
  2. 1 2 3 4 5 6 Ludolf von Sachsen. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. [dostęp 2024-10-20]. (niem.).
  3. 1 2 3 4 Ludolph of Saxony. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2024-10-20]. (ang.).
  4. ↑ Adrian Wilson, Joyce Lancaster Wilson: A medieval mirror. Berkeley: University of California Press, 1984, s. 26-27. ISBN 978-05-2005-194-2. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.