Lunar Orbiter 3
.jpg) | |
| Zaangażowani | |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1967-008A |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Cel misji | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Okrążane ciało niebieskie | |
| Perycentrum |
55 km |
| Apocentrum |
1847 km |
| Okres obiegu |
208,07 min |
| Nachylenie |
20,9° |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
5 lutego 1967 (01:17 UTC) |
| Data lądowania |
9 października 1967 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
385,6[1] kg |
Lunar Orbiter 3 – trzecia z bezzałogowych sond programu Lunar Orbiter. Został zaprojektowany przede wszystkim do sprawnego fotografowania powierzchni Księżyca oraz ustalenia odpowiedniego i bezpiecznego miejsca na lądowania załogowych misji z programu Apollo. Był także przystosowany do pomiarów natężenia promieniowania kosmicznego.
Przebieg misji
Satelita został wystrzelony 5 lutego 1967 o godzinie 1:17 GMT[1]. 9 lutego 1967 próbnik wszedł na orbitę okołoksiężycową o wys. 200/1850 km, okresie orbitalnym 218,6 min. oraz inklinacji 21° (później 55/1847 km, 209 min.). Sonda ta zrobiła zdjęcie pojazdu Surveyor 1; lądownik ten był kilkakrotnie mniejszy od modułu księżycowego Apollo. 31 marca 1967 roku sonda przestała przekazywać obrazy, przesyłając nadal dane dotyczące pyłu kosmicznego, różnych rodzajów promieniowania w otoczeniu Księżyca oraz jego pola grawitacyjnego[2].
W sumie wykonano 477 fotografii wysokiej i 149 średniej rozdzielczości. Większość danych była zbierana w celu przygotowania następnych misji.
Orbita sondy była śledzona aż do chwili, gdy na przewidziane polecenie 9 października 1967 r. uderzyła w powierzchnię Księżyca o współrzędnych 14,3°N 97,7°W, a więc na wschód od krateru Wegener i Sternberg (na granicy widocznej i niewidocznej strony Księżyca).
Przypisy
- 1 2 Lunar Orbiter 3. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2013-07-22]. (ang.).
- ↑ Andrzej Marks: „Księżyc” PWN W-wa 1970, str. 166 i dalsze
