Lyon Olympique Echecs

Lyon Olympique Echecs – francuski klub szachowy z siedzibą w Lyonie. Jako Lyon-Oyonnax-Echecs sześć razy zdobył tytuł mistrza Francji i dwukrotnie wygrał Puchar Europy.

Początki klubu sięgają 1905 roku, kiedy założono Cercle Lyonnais des Echecs. Klub ten organizował turnieje oraz symultany (m.in. z udziałem Taubenhausa i Laskera). W 1914 roku klub był odpowiedzialny za organizację mistrzostw Francji amatorów, a na czas I wojny światowej zawiesił działalność. W 1929 roku klub zorganizował mistrzostwa Lyonu. W latach 30. kilkukrotnie w klubie gościł Aleksandr Alechin, regularnie rozgrywane rozgrywane były również międzyklubowe mecze towarzyskie, a w 1933 roku klub był współzałożycielem regionalnej ligi lyońskiej. W 1939 roku klub zagrał w finale pierwszej edycji Pucharu Francji. Rok później klub stracił swoją siedzibę na rzecz Cercle Rameau. W 1947 roku Cercle Rameau wystąpiło w finale Pucharu Francji, przegrywając z Cercle Caïssa. W 1972 roku klub zmienił nazwę na Echiquier Lyonnais. W tym okresie zawodnicy klubu: Laurent Monnard, Francis Meinsohn i Maurice Bessenay, zajmowali wysokie miejsca w mistrzostwach Francji (Monnard i Meinsohn odpowiednio drugie i trzecie w 1972 roku, Bessenay drugie rok później) i byli reprezentantami kraju^[1].

W 1989 roku Bachar Kouatly przedstawił merowi Lyonu, Michelowi Noir, plan stworzenia lyońskiej drużyny arcymistrzowskiej. Po zaakceptowaniu projektu dokonano fuzji Echiquier Lyonnais z Oyonnax-Dortan Echecs, wystawiającym drużynę w Nationale I, co miało na celu natychmiastowe uczestnictwo w najwyższej lidze francuskiej. Nowy twór otrzymał nazwę Lyon-Oyonnax-Echecs. W 1990 roku Lyon-Oyonnax zdobył tytuł mistrzowski. Zawodnikami drużyny byli wówczas m.in. Boris Spasski, Ulf Andersson, Walerij Sałow, Jaan Ehlvest i Jewgienij Bariejew. W sezonie 1991 klub zdobył mistrzostwo i puchar kraju, a rok później – wygrał ligę^[1]. W 1992 roku zespół zadebiutował w Pucharze Europy^[2]. Wówczas Lyon-Oyonnax pokonał Volmac Rotterdam i Centelles Cataluña, odpadając w ćwierćfinale z Bayernem Monachium^[3]. W 1993 roku klub zdobył czwarty tytuł mistrza kraju z rzędu^[1]. W Pucharze Europy zespół wygrał fazę grupową, pokonując Paisley Chess Club, ASA Phoenix Tel-Awiw i UGA Barcelona^[4], a w fazie finałowej wygrał z CS Clichy, HSG i Honvédem ASE. Tym samym Lyon-Oyonnax wygrał Puchar Europy^[5]. W kadrze drużyny znajdowali się wówczas: Viswanathan Anand, Walerij Sałow, Joël Lautier, Anatolij Wajser, Josif Dorfman, Bachar Kouatly i Mehrshad Sharif^[6]. Rok później klub uzyskał mistrzostwo i Puchar Francji^[1]. Również w 1994 roku Oyonnax-Dortan Echecs odłączył się od fuzji, przyznając także prawo do trofeów i tytułów drużynie Echiquier Lyonnais. W Pucharze Europy klub wystąpił w fazie finałowej, w której wygrał z Kaisė Wilno i Beer-Sheva Chess Club, a zremisował z Bosną Sarajewo, dzieląc trofeum z bośniacko-hercegowińskim klubem^[7]. W sezonie 1995 klub ponownie wygrał puchar krajowy, a ponadto po raz szósty z rzędu zdobył tytuł mistrzowski. W obliczu narosłych wkrótce później problemów finansowych klub w 1996 roku spadł z Nationale I^[1].

W roku 1997 zmieniono nazwę klubu na Lyon Olympique Echecs^[1]. W 2009 roku klub awansował do Top 16^[8], jednak po sezonie gry w najwyższej klasie rozgrywkowej zespół ponownie spadł do drugiej ligi^[9]. Od 2022 roku zespół ponownie występuje w Top 16^[10]. W 2024 roku klub zajął piąte miejsce w mistrzostwach kraju^[11].