Māris Riekstiņš
![]() | |
| Data i miejsce urodzenia |
8 kwietnia 1963 |
|---|---|
| Minister spraw zagranicznych Łotwy | |
| Okres |
od 8 listopada 2007 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
Helēna Demakova (p.o.) |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
Māris Riekstiņš (ur. 8 kwietnia 1963 w Rydze) – łotewski polityk i dyplomata, minister spraw zagranicznych w latach 2007–2010, ambasador w USA, przy NATO oraz w Rosji.
Życiorys
W 1985 uzyskał uprawnienia nauczycielskie po ukończeniu pedagogiki. w latach 1989–1993 studiował prawo na Uniwersytecie Łotwy w Rydze. Początkowo pracował w organizacjach młodzieżowych. Na początku lat 90. dołączył do Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Łotewskiej. W 1992 został podsekretarzem stanu, a w 1993 sekretarzem stanu w tym resorcie. Funkcję tę pełnił do 2004. Wielokrotnie przewodniczył łotewskim delegacjom zagranicznym, m.in. podczas negocjacji w sprawie delimitacji granicy Łotwy z Litwą i Estonią. Brał udział w negocjacjach akcesyjnych dotyczących przystąpienia Łotwy do NATO i WTO.
W listopadzie 2004 został łotewskim ambasadorem w Stanach Zjednoczonych oraz w Meksyku. Po zakończeniu misji dyplomatycznej w styczniu 2007 stanął na czele kancelarii premiera Aigarsa Kalvītisa.
27 kwietnia 2007 został mianowany przez Partię Ludową oficjalnym kandydatem na urząd prezydenta[2]. Ostatecznie wycofał swoją kandydaturę na rzecz wspólnego kandydata całej koalicji rządzącej, Valdisa Zatlersa, który zwyciężył w tych wyborach.
8 listopada 2007 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w gabinecie premiera Aigarsa Kalvītisa. Zachował je w kolejnych rządach Ivarsa Godmanisa i Valdisa Dombrovskisa. 17 marca 2010 wraz z pozostałymi członkami tego ostatniego gabinetu z ramienia Partii Ludowej podał się do dymisji, pełniąc jednocześnie obowiązki ministra do czasu mianowania nowego ministra w kolejnym miesiącu. W wyborach w 2010 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z ramienia ruchu O lepszą Łotwę. Został następnie mianowany przez prezydenta Valdisa Zatlersa ambasadorem Łotwy przy NATO[3]. Zachował wówczas członkostwo w Partii Ludowej[4]. Zakończył urzędowanie w 2015, po czym był inspektorem generalnym w MSZ[5].
W latach 2017–2023 pełnił misję jako ambasador w Rosji[6][7], następnie zaś powrócił na stanowisko ambasadora przy NATO[8].
Życie prywatne
Żonaty, ma dwoje dzieci.
Odznaczenia
- Order Trzech Gwiazd III klasy[9]
- Krzyż Uznania II klasy[9]
- Komandor Orderu Zasługi (Norwegia, 1998)[10]
- Komandor z Gwiazdą Orderu Zasługi (Norwegia, 2001)[10]
- Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka (Portugalia, 2003)[11]
- Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy, 2004)[12]
- Order Księcia Jarosława Mądrego III klasy (Ukraina, 2008)[13]
Przypisy
- ↑ Od 22 marca 2010 jako p.o.
- ↑ Talis Saule Archdeacon, Riekstins joins presidential race [online], baltictimes.com, 2 maja 2007 [dostęp 2025-01-27] (ang.).
- ↑ Zatlers par Latvijas vēstnieku NATO apstiprinājis Riekstiņu [online], jauns.lv, 31 października 2010 [dostęp 2025-01-27] (łot.).
- ↑ Riekstiņš: domāju, ka vēlēšanu rezultāts tomēr bija pārsteigums daudziem [online], diena.lv, 5 marca 2011 [dostęp 2025-01-27] (łot.).
- ↑ Ambassador to NATO: Latvia must change childish public opinions [online], baltictimes.com, 30 lipca 2015 [dostęp 2025-01-27] (ang.).
- ↑ Akreditēts Latvijas vēstnieks Krievijā Māris Riekstiņš [online], lvportals.lv, 3 października 2017 [dostęp 2025-01-27] (łot.).
- ↑ Latvija nebija gatava sūtīt uz Maskavu jaunu vēstnieku [online], lsm.lv, 29 stycznia 2023 [dostęp 2025-01-27] (łot.).
- ↑ Mainīsies vairāki Latvijas vēstnieki, Riekstiņš atgriežas pārstāvniecībā NATO [online], lsm.lv, 21 lipca 2023 [dostęp 2025-01-27] (łot.).
- 1 2 Valsts prezidents pasniedz akreditācijas vēstuli Latvijas vēstniekam NATO Mārim Riekstiņam [online], mfa.gov.lv, 27 lipca 2023 [dostęp 2025-05-08] (łot.).
- 1 2 Tildelinger av ordener og medaljer [online], kongehuset.no [dostęp 2025-05-08] (norw.).
- ↑ Entidades Estrangeiras Agraciadas com Ordens Portuguesas [online], ordens.presidencia.pt [dostęp 2025-04-28] (port.).
- ↑ Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana [online], quirinale.it, 19 kwietnia 2004 [dostęp 2025-05-08] (wł.).
- ↑ Указ Президента України № 582/2008 Про відзначення державними нагородами України, rada.gov.ua, 25 czerwca 2008 [zarchiwizowane 2021-08-25] (ukr.).
Bibliografia
- Māris Riekstiņš, mfa.gov.lv [zarchiwizowane 2017-09-30] (ang.).



