Mączniak prawdziwy buraka

Mączniak prawdziwy buraka (ang. powdery mildew of beet^[1]) – wywołana przez Erysiphe betae grzybowa choroba buraka (Beta vulgaris)^[2]. Zaliczana jest do grupy chorób zwanych mączniakami prawdziwymi^[3].

Choroba występuje w Ameryce Północnej i Południowej, Europie, Azji, na Nowej Zelandii^[4] i w Afryce. W Polsce na plantacjach buraków pojawia się późno, w związku z czym nie wyrządza większych szkód^[3].

Objawy choroby pojawiają się najpierw na starszych, dolnych liściach. Pierwszymi objawami są delikatne, nitkowate włókna o barwie od białej do jasnoszarej, często rozchodzące się promieniście od centralnego punktu. Wczesne objawy mączniaka prawdziwego nie są łatwo wykrywalne. Objawy można łatwiej wykryć w pełnym słońcu, gdy słońce jest za plecami. Gdy pojawią się wczesne objawy, choroba może postępować bardzo szybko przy sprzyjającej pogodzie. Mączysty biały lub szarobiały nalot może pokryć liść w ciągu tygodnia, a mączniak może zacząć pojawiać się na środkowych liściach. Przy dużym natężeniu choroby nalot może pojawić się nawet na górnych liściach. Na polach z poważnym mączniakiem prawdziwym można zauważyć charakterystyczny zapach podobny do stęchłej piwnicy^[5]. Czarne, drobne owocniki pojawiają się rzadko i tylko na dolnych liściach^[3].

Jeżeli mączniak pojawi się wcześnie, lub w dużym natężeniu, stosuje się opryskiwanie roślin siarką lub fungicydami triazolowymi^[3]. Stosowanie fungicydów triazolowych i strobilurynowych do zwalczania chwościka buraka ogranicza także rozwój mączniaka prawdziwego. Istnieją odmiany odporne na mączniaka prawdziwego^[5].