MS Mazowsze
 | |
| Bandera | |
|---|---|
| Znak wywoławczy |
SPHO |
| Port macierzysty | |
| Armator | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
Gheorghiu Dej Hajógyár |
| Data oddania do eksploatacji |
1955 |
| Data wycofania ze służby |
1983 |
| Dane techniczne | |
| Nośność (DWT) |
212 |
| Długość całkowita (L) |
60,33 m |
| Szerokość (B) |
10,6 m |
| Zanurzenie (D) |
3,22 m |
| Pojemność |
brutto 1013 RT netto 463 RT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
8-cylindrowy dieslowski typu Lang Gepgyar |
| Moc silnika |
1194 kW |
| Liczba śrub napędowych |
1 |
| Prędkość maks. |
16 w. |
.svg.png){kind=small}
MS Mazowsze – polski wycieczkowiec, eksploatowany w latach 1955–1983.
Historia
Wybudowany w węgierskiej stoczni rzecznej Gheorghiu-Dej Hajógyár (Stocznia im. Gheorgiu-Deja)[1] w budapeszteńskiej dzielnicy Újpest nad Dunajem[2]. Eksploatowany na Bałtyku w latach 1955–1983 przez Żeglugę Gdańską, później sprzedany.
Pocięty na złom w 1983 w Danii.
Dane techniczne
Przy pojemności 1013 BRT statek przewoził do 120 pasażerów z maksymalną prędkością 16 węzłów. Miał długość 60,33 m i zanurzenie tylko 3,22 m. Płytkie zanurzenie, będące pochodną faktu, że zbudowano go w stoczni rzecznej, skutkowało niską dzielnością morską jednostki; uznawany był powszechnie za konstrukcję niezbyt udaną, zwłaszcza z powodu nadmiernej podatności na ruchy fal morskich.
Statek pływał głównie po Zatoce Gdańskiej i Pomorskiej, miewał też rejsy do Ystad, Sztokholmu, Rygi, Helsinek, Leningradu i Mariehamn. W okresie swojej blisko trzydziestoletniej służby trzykrotnie był czarterowany przez armatorów zagranicznych.
MS Mazowsze 2009
12 stycznia 2009 zwodowany został nowy masowiec PŻM, wybudowany w stoczni Xingang[3].
Przypisy
- ↑ informacja o „Mazowszu” na stronie Hungarian Shipregister.
- ↑ Jerzy Miciński, Stefan Kolicki: Pod polską banderą. Gdynia: Wydawnictwo Morskie, 1962, s. 76, seria: Biblioteka miesięcznika „Morze”.
- ↑ m/s Mazowsze, polski masowiec.