MTU-12
 MTU-12, eksponat Wojskowo-historycznego muzeum artylerii, wojsk inżynieryjnych i łączności w Petersburgu | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Produkcja |
1955 – ? |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 silnik wysokoprężny, 12-cylindrowy W-54 o mocy 520 KM przy 2000 obr./min. |
| Transmisja |
mechaniczna |
| Pancerz |
spawany z płyt walcowanych, grubość: 99 mm (przód kadłuba), 80 mm (boki kadłuba) |
| Długość |
12,30 m (całkowita) |
| Szerokość |
3,28 m |
| Prześwit |
0,50 m |
| Masa |
34 000 kg (bojowa) |
| Osiągi | |
| Prędkość |
48 km/h (po drodze) |
| Zasięg pojazdu |
400 km (po drodze) |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
1,40 m |
| Kąt podjazdu |
30º |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 wielkokalibrowy karabin maszynowy DSzKM kal. 12,7 mm (zapas amunicji – 400 szt.) | |
| Użytkownicy | |
| ZSRR | |
MTU-12 – radziecki czołg mostowy wykorzystujący podwozie czołgu T-54.
Pojazd wyposażony był w pojedyncze przęsło o długości 12 m i nośności do 50 t. Zastąpiony przez czołg mostowy MTU-20.
Bibliografia
- А.В. Карпенко: Обозрение отечественной бронетанковой техники (1905-1995). Санкт-Петербург: Невский Бастион, 1996, s. 455.