Mała Wieś (powiat płocki)
| wieś | |
 Kościół pw. św. Maksymiliana Kolbego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2023) |
1281[1] |
| Strefa numeracyjna |
24 |
| Kod pocztowy |
09-460[2] |
| Tablice rejestracyjne |
WPL |
| SIMC |
0570750 |
Położenie na mapie gminy Mała Wieś _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu płockiego  | |
 52°27′30″N 20°06′08″E/52,458333 20,102222[3] | |
| Strona internetowa | |
Mała Wieś – wieś sołeka[4] w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Mała Wieś[5][6]. Siedziba gminy Mała Wieś, a także parafii pw. św. Maksymiliana Kolbego[7].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mała Wieś. W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa płockiego.
Integralne części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1059857 | Mała Wieś-Cukrownia | część wsi |
| 1059870 | Parcele | część wsi |
Historia
Pierwsze wzmianki o istnieniu osady pochodzą z 1435, kiedy to Mała Wieś była gniazdem rodzinnym Małowieskich herbu Gozdawa. Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi wyszogrodzkiej[8]. W XVIII i XIX wieku wieś należała do rodu Nakwaskich. Anna Nakwaska założyła tu na początku XIX wieku ogród w stylu angielskim, gdzie wybudowano oranżerię i tzw. domek szwajcarski, ustawiono altany i rzeźby. Jej małżonek Franciszek Salezy Nakwaski przebywając w Małej Wsi napisał „Pamiętniki życia”. Spadkobiercami majątku był syn Anny i Franciszka – Mirosław Henryk Nakwaski, który po udziale w powstaniu listopadowym musiał emigrować razem z żoną Karoliną do Szwajcarii, później do Francji. Do Małej Wsi (wówczas Maławieś) wróciła córka Karoliny i Mirosława, również Karolina. Osiadła tutaj wraz z mężem Cyprianem Walewskim, który po jej śmierci sprzedał tutejszy majątek Aleksandrowi Przeździeckiemu (1870). Dwór spłonął w 1915, park istnieje do czasów obecnych[9][10].
W 1960 roku przed zbiorczą szkołą gminną odsłonięto pomnik upamiętniający wymarsz oddziałów Gwardii Ludowej do walki z hitlerowcami. Oddział został sformowany m.in. z mieszkańców Małej Wsi[11]. Pomnik został usunięty w ramach akcji usuwania symboli komunistycznych.
Obiekty historyczne i zabytkowe
- Pozostałość parku angielskiego z I poł. XIX wieku (7,5 ha) z rozbudowanym dawniej systemem stawów i kanałów. Liczny starodrzew.
- Zabudowania gospodarcze z XIX wieku (obora i spichlerz).
- Zabudowania cukrowni z 1898, wybudował ją Stanisław Sonnenberg.
- Kamienna figura św. Jana Nepomucena ufundowana przez Klemensa Nakwaskiego w 1799.
Przypisy
- ↑ Raport o stanie gminy Mała Wieś w 2023. Liczba mieszkańców w dn. 31.12.2023 s. 6
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 761 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 76502
- ↑ BIP gminy, sołectwa
- 1 2 Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Parafia pw. św. Maksymiliana Kolbego. diecezjaplocka.pl. [dostęp 2016-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-03)].
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Historia. Urząd Gminy Mała Wieś. [dostęp 2014-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-28)].
- ↑ Mała Wieś. Portal - Tygodnik Płocki, 2011-03-16. [dostęp 2014-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-25)].
- ↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945", Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 552
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Maławieś 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 30.