Maciej Hunia
![]() | |
| Data i miejsce urodzenia |
25 lutego 1961 |
|---|---|
| Szef Służby Wywiadu Wojskowego | |
| Okres |
od 16 stycznia 2008 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Szef Agencji Wywiadu | |
| Okres |
od 7 czerwca 2008[1] |
| Poprzednik |
Andrzej Ananicz (p.o.) |
| Następca |
Grzegorz Małecki (p.o.) |
| Ambasador RP w Izraelu | |
| Okres |
od 2024[2] |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
Maciej Marek Hunia (ur. 25 lutego 1961 w Krakowie[3]) – polski funkcjonariusz służb specjalnych, w tym Urzędu Ochrony Państwa i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, generał brygady wywiadu cywilnego. W 2008 szef Służby Wywiadu Wojskowego, w latach 2008–2015 szef Agencji Wywiadu, w latach 2024–2025 chargé d’affaires ad interim, a od 2025 ambasador RP w Izraelu.
Życiorys
Syn Czesława[4]. W 1986 ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Działał w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów. Uprawiał wspinaczkę wysokogórską, poznał w tym okresie Konstantego Miodowicza[5].
Pod koniec lat 80. odbył służbę wojskową. W 1990 został funkcjonariuszem w delegaturze Urzędu Ochrony Państwa w Krakowie. Zajmował kolejno stanowiska analityka, a od 1993 do 1997 zastępcy naczelnika i naczelnika wydziału kontrwywiadu w tej delegaturze. W latach 1997–2006 pełnił funkcję dyrektora Zarządu Kontrwywiadu w Urzędzie Ochrony Państwa, a następnie kierował Departamentem Kontrwywiadu w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego[3].
W 2004 prezydent Aleksander Kwaśniewski mianował go na stopień służbowy generała brygady w korpusie oficerów ABW[6].
W 2007 był dyplomatą (radcą) w Ambasadzie RP w Pradze. 16 stycznia 2008 objął urząd szefa Służby Wywiadu Wojskowego, wcześniej (od 29 listopada 2007) był zastępcą ówczesnego szefa SWW Witolda Marczuka. Od 7 czerwca 2008 pełnił obowiązki szefa Agencji Wywiadu. 11 sierpnia 2008 został odwołany ze stanowiska szefa SWW i jednocześnie powołany na stanowisko szefa AW, które zajmował do 19 listopada 2015. W październiku 2024 objął kierownictwo Ambasady RP w Tel Awiwie w randze charge d’affaires ad interim[7]. W kwietniu 2025 prezydent mianował go na stanowisko ambasadora RP w Izraelu[8].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne zasługi w działalności na rzecz umacniania bezpieczeństwa wewnętrznego kraju) – 2002[9]
- Złoty Krzyż Zasługi (za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej) – 1998[4]
- Złoty Odznaka Honorowa „Bene Merito” – 2009[10]
- Order Krzyża Orła II klasy – 2014[11]
Przypisy
- ↑ Do 11 sierpnia 2008 jako p.o.
- ↑ Do 2025 w randze chargé d’affaires ad interim.
- 1 2 Maciej Hunia, Agencja Wywiadu [zarchiwizowane 2012-08-01].
- 1 2 Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 października 1998 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1998 r. nr 45, poz. 633).
- ↑ Wojciech Czuchnowski, ABW pozbywa się szefa kontrwywiadu, wyborcza.pl, 8 listopada 2006 [zarchiwizowane 2013-05-04].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 kwietnia 2004 r. Nr 111-8-04 o mianowaniu na stopień generała brygady (M.P. z 2004 r. nr 18, poz. 309).
- ↑ Polska w Izraelu: Ambasada: Personel, gov.pl [zarchiwizowane 2024-10-15].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 kwietnia 2025 r. nr 110.6.2025 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2025 r. poz. 396).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 września 2002 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2002 r. nr 60, poz. 840).
- ↑ Wręczenie odznaczeń „Bene Merito” przez Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego, msz.gov.pl, 13 listopada 2009 [zarchiwizowane 2013-12-11].
- ↑ Bearers of decorations – Maciej Marek Hunia – Kotkaristi II klassi teenetemärk, president.ee [zarchiwizowane 2017-08-11] (ang.).
_(cropped).jpg)
