Maiao
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Terytorium zamorskie | |
| Akwen | |
| Archipelag | |
| Powierzchnia |
9 km² |
| Najwyższy punkt |
154 m n.p.m. |
| Populacja (2017) • liczba ludności • gęstość |
|
Położenie na mapie Polinezji Francuskiej  | |
 17°39′20″S 150°38′04″W/-17,655556 -150,634444 | |
Maiao – wyspa wulkaniczna w archipelagu Wysp Towarzystwa, wchodząca w skład Polinezji Francuskiej.
Wyspa ma powierzchnię 9 km², liczy 353 stałych mieszkańców (2017). Administracyjnie stanowi część gminy Moorea-Maiao, należącą do regionu Wysp Na Wietrze (leży na zachód od Moorei). Najwyższym punktem wyspy jest wzniesienie o wysokości 154 m n.p.m. Wyspa została odkryta w 1767 roku przez angielskiego żeglarza i odkrywcę Samuela Wallisa.
Jest to wyspa najbardziej oddalona od kontynentów: 5795 km dzieli ją od Australii, 9155 km od Azji (Kamczatka) 6274 km od Ameryki Północnej, 7453 km od Ameryki Południowej i 6325 km od Antarktydy.
Przypisy
- ↑ Répartition de la population en Polynésie française en 2017 [online], Institut de la statistique de la Polynésie française [zarchiwizowane z adresu 2018-10-24] (fr.).