Maksim Bartolj

Maksim Bartolj
Data urodzenia

1 maja 2003

Klub

SSK Ilirija Lublana

Debiut w PŚ

18 lutego 2023 w Râșnovie (20. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

18 lutego 2023 w Râșnovie (20. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

19 lutego 2023 w Râșnovie (2. miejsce – duety)

Rekord życiowy

214,0 m na Letalnicy w Planicy (22 marca 2024)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Whistler 2023 druż. miesz.
srebro Zakopane 2022 druż. miesz.
brąz Whistler 2023 drużynowo
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Lahti 2022 druż. miesz.
Inne nagrody
Alpen Cup
srebro 2. miejsce
2022/2023
brąz 3. miejsce
2021/2022

Maksim Bartolj (ur. 1 maja 2003) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Ilirija Lublana. Medalista mistrzostw świata juniorów (2022 i 2023), zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2022) oraz mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

Początkowo uprawiał kombinację norweską – jedyne starty w zawodach FIS w tej dyscyplinie odnotował w 2018, gdy wziął udział w konkursach FIS Youth Cup i OPA Games, plasując się na odległych pozycjach[2].

W styczniu 2019 w Planicy zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 49. lokatę[3]. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył w lipcu 2019 w Szczyrku, gdzie był 14. We wrześniu 2019 w Velenje zadebiutował w Alpen Cupie, plasując się na 7. pozycji. W lutym 2020 w Planicy po raz pierwszy wystąpił w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 49. miejsce[4]. W tym samym miesiącu w Villach w OPA Games w starszej grupie wiekowej był czwarty w rywalizacji indywidualnej i drugi w konkursie drużynowym[5].

We wrześniu 2021 trzykrotnie stawał na podium FIS Cupu, zajmując 2. pozycję w obu konkursach w Ljubnie oraz pierwszym w Villach. W tym samym miesiącu pierwszy raz w karierze stanął na podium konkursu Alpen Cup, w grudniu w Seefeld in Tirol pierwszy raz wygrał zawody tej rangi[6]. Cały sezon 2021/2022 Alpen Cup zakończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej[5]. W marcu 2022 w Zakopanem wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022 – indywidualnie był 21., w konkursie drużynowym ze słoweńskim zespołem zajął 4. pozycję, a w rywalizacji drużyn mieszanych zdobył srebrny medal[6]. W tym samym miesiącu w Lahti wziął udział w Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2022, zajmując 5. lokatę w konkursie indywidualnym, 4. w rywalizacji drużynowej oraz zdobywając złoty medal w zmaganiach zespołów mieszanych[5].

W sierpniu 2022 ukończył na 2. miejscu dwa konkursy FIS Cupu w Einsiedeln. 17 września 2022 zajął 25. lokatę w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams, zdobywając pierwsze punkty zawodów tej rangi. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2022 najwyżej sklasyfikowany był na 8. pozycji, w październiku w Lake Placid. Wynik ten powtórzył w styczniu 2023 w Planicy w swoim pierwszym punktowanym występie w zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023 został zdyskwalifikowany w konkursie indywidualnym, a w zawodach drużynowych zdobył medale – złoty w zespole mieszanym i brązowy w męskim. 8 lutego 2023 zdobył punkty w swoim debiucie w Pucharze Świata, zajmując 20. miejsce w słabo obsadzonych zawodach w Râșnovie, a dzień później zajął wraz z Žigą Jelarem 2. miejsce w konkursie duetów. W dalszej części sezonu w Pucharze Świata wystąpił jeszcze raz, odpadając w kwalifikacjach do zawodów w Planicy[7]. Alpen Cup 2022/2023 ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej[5].

6 sierpnia 2023 zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 41. miejsce w Szczyrku. 14 stycznia 2024 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. lokatę w Innsbrucku. W sezonie 2023/2024 tego cyklu łącznie dwukrotnie znalazł się w najlepszej trójce – 4 lutego zajął 3. pozycję w Lillehammer. W ramach Pucharu Świata 2023/2024 w pięciu występach raz zdobył punkty – 22 marca 2024 był 21. w Planicy[8].

Bartolj jest medalistą mistrzostw Słowenii w zawodach drużynowych. W zespole męskim zdobył złoto w grudniu 2023[9], srebro w grudniu 2021[10] i brąz w grudniu 2020[11], a w rywalizacji drużyn mieszanych zdobył brązowy medal latem 2019[12].

Indywidualnie

2022 Polska Zakopane – 21. miejsce
2023 Kanada Whistler – zdyskwalifikowany

Drużynowo

2022 Polska Zakopane – 4. miejsce[a], srebrny medal (drużyna mieszana)[b]
2023 Kanada Whistler – brązowy medal[c], złoty medal (drużyna mieszana)[d]

Starty M. Bartolja na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
21. 3 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 100,0 m 96,0 m 248,3 pkt 63,2 pkt Daniel Tschofenig
4. 5 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż.[a] 99,5 m 102,0 m 950,9 pkt (245,0 pkt) 87,6 pkt Austria
2.srebro 6 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[b] 97,0 m 93,5 m 819,0 pkt (199,1 pkt) 65,4 pkt Austria
— 2 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 indywid. DSQ Vilho Palosaari
3.brąz 4 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż.[c] 96,5 m 96,0 m 925,8 pkt (245,4 pkt) 46,7 pkt Austria
1.złoto 5 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[d] 99,0 m 96,0 m 920,2 pkt (232,0 pkt) –

Indywidualnie

2022 Finlandia Vuokatti/Lahti[e] – 5. miejsce

Drużynowo

2022 Finlandia Vuokatti/Lahti[e] – 4. miejsce[f], złoty medal (drużyna mieszana)[g]

Starty M. Bartolja na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
5. 23 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-95 HS-100 indywid. 94,0 m 91,0 m 231,5 pkt 19,0 pkt Jonas Schuster
4. 24 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-95 HS-100 druż.[f] 90,5 m 90,5 m 895,0 pkt (237,7 pkt) 25,0 pkt Austria
1. 25 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-95 HS-100 druż. miesz.[g] 91,5 m 94,0 m 913,0 pkt (239,5 pkt) –

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[13]
2022/2023 68.
2023/2024 58.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[14][5]
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 20 - - - - - - - q - 11
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 31 33 - - - - 48 41 - - - - - - 21 - 10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[14][5]
Sezon
2022/2023		 Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - 2 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[5]
2023/2024 36.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[5]
2023 63.
2024 33.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[5]
2024 70.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[14][5]
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - q 41 - - - - - 0
2024
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Wisła HS134 Wisła HS134 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
47 39 30 21 - - - - q 11
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[15]
2022/2023 57.
2023/2024 6.
2024/2025 35.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 14 stycznia 2024 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 123,0 m 128,5 m 265,2 pkt 2. 5,0 pkt Robin Pedersen
2. 4 lutego 2024 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 131,0 m 125,5 m 308,4 pkt 3. 5,0 pkt Maciej Kot

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[14][5]
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
- - - - - - - - - - - 49 - - - - - - - - - 0
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
- - - - - - 8 32 - - - 29 13 - - - - - - - - - - - - 54
Sezon 2023/2024
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Garmisch-Partenkirchen HS142 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS147 Willingen HS147 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
7 16 4 7 13 6 6 12 10 2 20 9 12 12 17 3 7 14 11 12 10 - - 16 9 6 4 783
Sezon 2024/2025
Zhangjiakou HS106 Zhangjiakou HS106 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Kranj HS109 Kranj HS109 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
22 26 31 41 36 28 29 18 18 11 13 22 24 26 20 32 33 28 32 43 28 61 44 127
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[15]
2022 19.
2023 64.
2024 44.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[14][5]
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - 25 38 18 14 8 11 18 106
2023
Oslo HS106 Oslo HS106 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
39 dq - - 28 41 - - - 3
2024
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 16 26 20
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[16]
2019/2020 83.
2020/2021 127.
2021/2022 16.
2022/2023 11.
2023/2024 53.
2024/2025 90.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 4 września 2021 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 83,5 m 96,0 m 256,4 pkt 2.[h] 1,3 pkt Janni Reisenauer
2. 5 września 2021 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 88,5 m 90,5 m 258,8 pkt 2. 0,6 pkt Francisco Mörth
3. 18 września 2021 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 89,5 m 230,0 pkt 2. 13,9 pkt Janni Reisenauer
4. 27 sierpnia 2022 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 103,0 m 108,0 m 225,0 pkt 2. 8,7 pkt Marco Wörgötter
5. 28 sierpnia 2022 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 113,0 m – 124,2 pkt 2. 3,0 pkt Jonas Schuster

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[14][5]
Sezon 2018/2019
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Notodden HS100 Notodden HS100 Park City HS100 Park City HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - - - - - - - - - - - - 49 72 58 - - 0
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
49 14 - - 20 51 - - - - 36 36 - - - - 17 25 - - - 57 49
Sezon 2020/2021
Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Lahti HS100 Lahti HS100 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - 38 28 - - - - - - 3
Sezon 2021/2022
Otepää HS97 Otepää HS97 Kuopio HS100 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Villach HS98 Villach HS98 Lahti HS100 Lahti HS100 Falun HS100 Falun HS100 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS105 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - 2 2 2 6 - - - - - - - - - - - - - 280
Sezon 2022/2023
Frenštát HS106 Frenštát HS106 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
9 30 12 9 2 2 11 11 - - - - - - - - 12 18 - - 324
Sezon 2023/2024
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Villach HS98 Villach HS98 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Falun HS100 Falun HS100 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
15 21 27 18 18 29 - - - - - - - - - - - - - - 58
Sezon 2024/2025
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Otepää HS97 Otepää HS97 Otepää HS97 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Falun HS100 Falun HS100 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - dq 24 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 15 14 41
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. 1 2 Skład zespołu: Maksim Bartolj, Gorazd Završnik, Marcel Stržinar i Mark Hafnar
  2. 1 2 Skład zespołu: Taja Bodlaj, Marcel Stržinar, Nika Prevc i Maksim Bartolj
  3. 1 2 Skład zespołu: Taj Ekart, Rok Masle, Gorazd Završnik i Maksim Bartolj
  4. 1 2 Skład zespołu: Ajda Košnjek, Rok Masle, Nika Prevc i Maksim Bartolj
  5. 1 2 Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2022 było Vuokatti, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Lahti.
  6. 1 2 Skład zespołu: Gorazd Završnik, Taj Ekart, Nik Heberle i Maksim Bartolj
  7. 1 2 Skład zespołu: Tinkara Komar, Gorazd Završnik, Nika Prevc i Maksim Bartolj
  8. ↑ Ex aequo z Julijanem Smidem

Przypisy

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-03-30].
  2. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2020-07-07]. (ang.).
  3. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  4. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  5. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Adam Kwieciński: BARTOLJ Maksim 2003.05.01 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-06-23].
  6. 1 2 BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  7. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  8. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-08-13]. (ang.).
  9. ↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si. [dostęp 2024-08-13]. (słoweń.).
  10. ↑ Ekipno državno prvenstvo. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-06-20]. (słoweń.).
  11. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-07-05]. (słoweń.).
  12. ↑ MIX ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-07-07]. (słoweń.).
  13. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-04]. (ang.).
  14. 1 2 3 4 5 6 BARTOLJ Maksim - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-23]. (ang.).
  15. 1 2 BARTOLJ Maksim - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2025-05-23]. (ang.).
  16. ↑ BARTOLJ Maksim - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2025-05-23]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.