Maksymilian (Hajdin)

Milan Hajdin

Maksymilian Maksimilijan
Biskup górnokarlovacki
Kraj działania	Jugosławia
Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1879 Nowy Sad
Data i miejsce śmierci	25 lutego 1936 Belgrad
Biskup górnokarlovacki
Okres sprawowania	1931–1936
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia górnokarlovacka
Śluby zakonne	1906
Diakonat	do 1920
Prezbiterat	do 1920
Nominacja biskupia	6 grudnia 1920
Chirotonia biskupia	2 stycznia 1921

Maksymilian, imię świeckie Milan Hajdin (ur. 21 sierpnia 1879 w Nowym Sadzie, zm. 25 lutego 1936 w Belgradzie) – serbski biskup prawosławny.

Ukończył serbskie gimnazjum w Sremskich Karlovcach, a następnie studia prawnicze w Zagrzebiu i seminarium duchowne w Sremskich Karlovcach. Do 1906, gdy złożył wieczyste śluby mnisze, był aplikantem adwokackim. Do 1920 był kolejno wyświęcony na diakona, a następnie na kapłana^[1].

6 grudnia 1920 został nominowany na biskupa pomocniczego archieparchii belgradzko-karłowickiej z tytułem biskupa sremskiego i siedzibą w Sremskiej Mitrovicy. Jego chirotonia biskupia odbyła się 2 stycznia 1921. Jako prawnik i teolog brał udział w tworzeniu ustawu restytuowanego Patriarchatu Serbskiego. Siedem lat później objął katedrę dalmatyńską. W 1931 został przeniesiony na urząd ordynariusza eparchii górnokarlovackiej. Zmarł w Belgradzie, dokąd udał się na obrady Soboru Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Został pochowany w soborze Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Plaškach. W 1941 jego grób został sprofanowany przez ustaszy, a szczątki duchownego pochowano w nieznanym miejscu na terenie cmentarza miejskiego^[1].