Maksymilian Franciszek Habsburg
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Biskup Kolonii | |
| Okres sprawowania |
1784–1801 |
| Wielki Mistrz zakonu krzyżackiego | |
| Okres sprawowania |
1780–1801 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Odznaczenia | |
  | |
Maksymilian Franciszek Habsburg-Lotaryński (niem. Maximilian Franz Xaver Joseph Johann Anton de Paula Wenzel von Habsburg-Lothringen) (ur. 8 grudnia 1756 w Wiedniu, zm. 27 lipca 1801 w Hetzendorf) – arcyksiążę, arcybiskup elektor Kolonii 1784–1801, wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1780–1801.
Najmłodszy z synów cesarza Franciszka I i Marii Teresy. Przeznaczony do stanu duchownego. Był arcybiskupem Kolonii i biskupem Münster. W 1769 uczyniony koadiutorem wielkiego mistrza krzyżackiego Karola Aleksandra Lotaryńskiego, od 1780 wielki mistrz zakonu krzyżackiego.
Reformator zakonu krzyżackiego, który zamierzał przekształcić w katolicki instytut. Biurokrata i tytan pracy, przedstawiciel ducha Oświecenia. Mecenas kultury i sztuki.
Pochowany w kościele kapucynów w Wiedniu.
