Malużyn

Malużyn
wieś
Ilustracja
Kościół parafialny w Malużynie
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

ciechanowski

Gmina

Glinojeck

Liczba ludności (2023)

349[1]

Strefa numeracyjna

23

Kod pocztowy

06-452[2]

Tablice rejestracyjne

WCI

SIMC

0114732

Położenie na mapie gminy Glinojeck
Mapa konturowa gminy Glinojeck, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Malużyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Malużyn”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Malużyn”
Położenie na mapie powiatu ciechanowskiego
Mapa konturowa powiatu ciechanowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Malużyn”
Ziemia52°44′56″N 20°25′01″E/52,748889 20,416944[3]

Malużyn – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Glinojeck[4][5], nad rzeką Wkrą.

Integralne części wsi Malużyn[4][5]
SIMCNazwaRodzaj
1053790Budy Podmłockieczęść wsi
1053820Konradowoczęść wsi

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Parafia w Malużynie istnieje od około 1410 roku. Jej fundatorem był Piotr Grzywa, dziedzic Radzymina i Malużyna, występujący w latach 1411–1424. Parafię erygował bp Jakub z Korzkwi.

Około 1470 r. miał miejsce pożar świątyni. Dnia 21 listopada 1470 r. bp Ścibor z Gościeńczyc wystawił dokument potwierdzający pierwotne uposażenie. Prawdopodobnie w tym czasie zbudowano murowane prezbiterium. Prawdopodobnie około 1640 r. przebudowano drewnianą część kościoła, a powstały w ten sposób budynek konsekrował 16 maja 1649 r. bp Wojciech Tolibowski. Obok kościoła znajduje się dzwonnica z 1655 roku.

W ciągu wieków świątynia była wielokrotnie remontowana: 1693, 1772, 1817, 1882, 1952 r. Spośród zabytków sztuki sakralnej na uwagę zasługują: wczesnobarokowy ołtarz główny z pierwszej połowy XVII w., ambona z XVII w. oraz figura Matki Bożej z Dzieciątkiem z połowy XVI w.

Kościół parafialny pw. św. Wojciecha zawiera w sobie elementy z różnych epok. Gotyckie prezbiterium wzniesiono w pierwszej połowie XVI wieku, Drewniana nawa została zbudowana w 1780 roku i uzupełniona neogotycką wieżyczką w drugiej połowie XIX wieku. Całość wpisana jest do rejestru zabytków pod nr A-65 z 21.11.1957.

We wsi znajdują się również pozostałości parku dworskiego z pierwszej połowy XIX wieku, z cennymi okazami jesionów. Park jest wpisany do rejestru zabytków pod nr A-196 z 1.06.1980.

Przypisy

  1. ↑ Raport o stanie Gminy Glinojeck za rok 2023. Liczba mieszkańców w dniu 2023-12-31 s. 12 [dostęp 2024-10-10]
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 760 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 76282
  4. 1 2 Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.