Marcello Passari
| Kardynał prezbiter | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 czerwca 1678 |
| Data i miejsce śmierci |
25 września 1741 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
10 czerwca 1702 |
| Prezbiterat |
10 czerwca 1702 |
| Sakra biskupia |
11 marca 1731 |
| Kreacja kardynalska |
28 września 1733 |
| Kościół tytularny |
Santa Maria in Ara Coeli |
| Data konsekracji |
11 marca 1731 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Sinibaldo Doria | ||||||||||||
| |||||||||||||
Marcello Passari (ur. 7 czerwca 1678 w Ariano Irpino, zm. 25 września 1741 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 7 czerwca 1678 roku w Ariano Irpino, jako syn Ascania Passeriego i Antonii Intonti[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 10 czerwca 1702 roku przyjął święcenia diakonatu i prezbiteratu[2]. Następnie został kanonikiem w Ariano[1]. 5 marca 1731 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Nazianzus, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. W tym samym roku został asystentem Tronu Papieskiego i regentem Penitencjarii Apostolskiej[1]. 28 września 1733 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria in Ara Coeli[2]. Wraz z Neri Marią Corsinim i Antonio Saverio Gentilim został oddelegowany do rozstrzygnięcia sporu pomiędzy Królestwem Portugalii a Stolicą Apostolską w sprawie portugalskich biskupów i zawarcia konkordatu[1]. Misja zakończyła się sukcesem i porozumienie zostało wkrótce potem podpisane[1]. Zmarł 25 września 1741 roku w Rzymie[1].