Álvaro Cienfuegos
| Kardynał prezbiter | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Arcybiskup Monreale | |
| Okres sprawowania |
21 lutego 1725–24 kwietnia 1739 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Nominacja biskupia |
20 stycznia 1721 |
| Sakra biskupia |
26 maja 1722 |
| Kreacja kardynalska |
30 września 1720 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
26 maja 1722 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Girolamo Mattei | ||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Álvaro Cienfuegos (ur. 27 lutego 1657 w Agüerina-Miranda − zm. 18 sierpnia 1739 w Rzymie) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał i dyplomata.
Życiorys
Był hiszpańskim jezuitą. Popierał prawa Karola VI Habsburga do tronu hiszpańskiego. W latach 1705–1710 był wysłannikiem Karola Habsburga jako króla Hiszpanii do Lizbony. 30 września 1720 papież Klemens XI mianował go kardynałem, nadając mu tytuł prezbitera San Bartolomeo all’Isola. Po zwycięstwie Burbonów w walce o tron Hiszpanii przeszedł na służbę austriacką. Od 1722 sprawował funkcję ambasadora Austrii wobec Stolicy Apostolskiej. Był także biskupem Katanii (1721-25), arcybiskupem Monreale (1725-39) i administratorem diecezji peckiej na Węgrzech (od 1735). Odgrywał dużą rolę na konklawe 1721, konklawe 1724 i konklawe 1730, reprezentując interesy Wiednia.
Bibliografia
- inghist.nl
- Álvaro Cienfuegos [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-10-30] (ang.).