Silvio Valenti Gonzaga

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	22 lipca 1731
Konsekrator	Álvaro Cienfuegos
Współkonsekratorzy	Giuseppe Spinelli; Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini
Konsekrowani biskupi
Juan Elías Gómez Terán	29 czerwca 1738
Giovanni Battista Baratta	18 lutego 1748

Silvio Valenti Gonzaga
	Kardynał biskup
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1690 ; Mantua
Data i miejsce śmierci	28 sierpnia 1756 ; Viterbo
	Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	20 sierpnia 1740–28 sierpnia 1756
	Kamerling
Okres sprawowania	25 lutego 1747–28 sierpnia 1756
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	22 lipca 1731
Kreacja kardynalska	19 grudnia 1738; Klemens XII
Kościół tytularny	S. Prisca; S. Callisto

Silvio Valenti Gonzaga (ur. 1 marca 1690 – zm. 28 sierpnia 1756) – włoski duchowny, kardynał.

Życiorys

Tytularny arcybiskup Nicei od 1731. Nuncjusz apostolski we Flandrii (1732–36) i w Hiszpanii (1736–39). Mianowany kardynałem na konsystorzu 19 grudnia 1738 przez papieża Klemensa XII. Rok później został legatem w Bolonii. Uczestniczył w konklawe 1740. Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej od sierpnia 1740, był bliskim współpracownikiem papieża Benedykta XIV. Kamerling św. Kościoła Rzymskiego i prefekt św. Kongregacji Rozkrzewiania Wiary od 1747. Biskup Sabiny od kwietnia 1753. Fundator Pinacoteca Capitolina. Zmarł w Viterbo.

Bibliografia

Silvio Valenti Gonzaga

[1] w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII

[A]

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII^[A] (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)