Giovanni Battista Spada

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	23 sierpnia 1643
Konsekrator	Marcantonio Franciotti
Współkonsekratorzy	Ranuccio Scotti Douglas; Giovanni Battista Scanaroli
Konsekrowani biskupi
Francesco Antonio De Luca	1654
Carlo Pio di Savoia	1655
Paolo Suardo	1659
Anselmo Dandini	1662
Carlo Spinola	1664
Fabio Guinigi	1674
Vincenzo Bonifacio	1674
Współkonsekrowani biskupi
Ercole Coppola	1651
Girolamo Buonvisi	1651
Gabriel Ortiz de Orbé	1651
Alessandro Argoli	1651
Giovanni Alfonso Puccinelli	1652
Giuseppe Boncore	1652
Alfonso Litta	1652
Marcello Santacroce	1652
Gerolamo Bollini	1653
Giovanni Granafei	1653
Marzio Ginetti	1653
Annibale Sillano	1653

Giovanni Battista Spada
	Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1597 ; Lyon
Data i miejsce śmierci	23 stycznia 1675 ; Rzym
	Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	1643–1644
	Łaciński patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania	1643-1654
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	23 sierpnia 1643
Wybór patriarchy	3 sierpnia 1643
Kreacja kardynalska	2 marca 1654; Innocenty X
Kościół tytularny	S. Susanna (23 marca 1654); S. Marcello (27 stycznia 1659); S. Crisogono (25 września 1673)

Giovanni Battista Spada (ur. 28 sierpnia 1597 w Lyonie, zm. 23 stycznia 1675 w Rzymie^[1]) – włoski kardynał.

Życiorys

Pochodził ze szlaceckiej rodziny; w młodości przybył do Rzymu, gdzie pobierał nauki u swojego wuja, prawnika, Giambattisty Spada^[1]. W 1618 został prawnikiem przy Kamerze Apostolskiej, a sześć lat później – referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej^[1]. W 1624 został sekretarzem Kongregacji ds. Dobrego Rządu, a w 1629 – sekretarzem Świętej Konsulty^[1]. W latach 1635–1643 był gubernatorem Rzymu, natomiast od 1643 do 1644 – sekretarzem stanu^[1]. W 1645 został rektorem Sapienzy^[1].

3 sierpnia 1643 został wybrany łacińskim patriarchą Konstantynopola, a 23 sierpnia przyjął sakrę^[2]. 2 marca 1644 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Susanna^[2]. Od 1666 przez roczną kadencję pełnił rolę kamerlinga Kolegium Kardynałów^[1].

Przypisy

1 2 3 4 5 6 7 Spada, Giambattista. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
1 2 Giambattista Cardinal Spada. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).

[FIU-1] 1 2 3 4 5 6 7 Spada, Giambattista. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).

[hierarchy-2] 1 2 Giambattista Cardinal Spada. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).

[3] w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII

[1]

[2]

[A]

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII^[A] (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)

Kardynał prezbiter

Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1597 Lyon
Data i miejsce śmierci	23 stycznia 1675 Rzym
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	1643–1644
Łaciński patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania	1643-1654

Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	23 sierpnia 1643
Wybór patriarchy	3 sierpnia 1643
Kreacja kardynalska	2 marca 1654 Innocenty X
Kościół tytularny	S. Susanna (23 marca 1654) S. Marcello (27 stycznia 1659) S. Crisogono (25 września 1673)