Marcin Wilczek

Marcin Wilczek
Ilustracja
Marcin Wilczek (2024)
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1967
Warszawa

Konsul Generalny RP w Stambule
Okres

od 2005
do 2008

Poprzednik

Maciej Krych

Następca

Mirosław Stawski

Ambasador RP w Turcji
Okres

od 2008
do 2012

Poprzednik

Grzegorz Michalski

Następca

Mieczysław Cieniuch

Ambasador RP w Rumunii
Okres

od 2015
do 2019

Poprzednik

Marek Szczygieł

Następca

Maciej Lang

Chargé d’affaires RP w Iranie
Okres

od 2024

Poprzednik

Maciej Fałkowski

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Honoru (Grecja) Komandor Orderu Wiernej Służby (Rumunia)

Marcin Bartłomiej Wilczek (ur. 25 kwietnia 1967 w Warszawie[1]) – polski dyplomata, ambasador RP w Turcji (2008–2012) oraz w Rumunii (2015–2019).

Życiorys

Ukończył studia w Instytucie Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego (1991)[1] oraz w Krajowej Szkole Administracji Publicznej (II promocja, 1992–1994)[2].

Karierę zaczynał w branży turystycznej. W 1994 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Do 1997 odpowiadał za stosunki z Turcją oraz Albanią w departamencie terytorialnym. Następnie był I sekretarzem i radcą Ambasady RP w Londynie (1997–2002). Od 2002 do 2005 był naczelnikiem wydziału w Departamencie Europy. Pełnił funkcję Konsula Generalnego RP w Stambule (2005–2008)[1].

Od 2008 do 24 października 2012 był ambasadorem RP w Turcji[3][4]. Bezpośrednio po powrocie do kraju objął stanowisko dyrektora Sekretariatu Ministra Spraw Zagranicznych[5]. W 2015 został powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Rumunii[6][7]. 10 września 2015 złożył listy uwierzytelniające na ręce prezydenta Klausa Iohannisa[8]. Urzędowanie zakończył 31 sierpnia 2019[9]. Bezpośrednio po powrocie został zastępcą dyrektora Departamentu Polityki Europejskiej MSZ. Od 2020 do 2024 pracował w Departamencie Polityki Zewnętrznej Unii Europejskiej MSZ[10]. W październiku 2024 objął kierownictwo ambasady w Teheranie jako chargé d’affaires[11].

Życie prywatne

Mówi po angielsku, francusku i turecku. Z żoną posiada dwie córki[1][5].

Odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Marcin Wilczek Ambassador, bukareszt.msz.gov.pl, 22 kwietnia 2018 [zarchiwizowane 2018-04-22] (ang.).
  2. Jolanta Florczak, Sebastian Szulfer (red.), Album KSAP: XX lat Krajowej Szkoły Administracji Publicznej = 20 years of Poland's National School of Public Administration = Les 20 ans de l'École Nationale d'Administration Publique, Warszawa: Krajowa Szkoła Administracji Publicznej, 2010, s. 43, ISBN 978-83-61713-56-2 [dostęp 2024-10-21].
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 lipca 2008 r. nr 110-13-2008 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2008 r. nr 53, poz. 474).
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 marca 2013 r. nr 110-10-2013 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2013 r. poz. 448).
  5. 1 2 Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 183/ [online], sejm.gov.pl, 23 czerwca 2015 [dostęp 2018-12-26].
  6. Nominacje dla nowych ambasadorów RP w Rumunii i Angoli, msz.gov.pl, 29 lipca 2015 [dostęp 2024-10-21] [zarchiwizowane 2019-05-28].
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 lipca 2015 r. nr 110.40.2015 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 934).
  8. Preşedintele României [online], www.old.presidency.ro, 2015 [dostęp 2019-05-31] (rum.).
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 sierpnia 2019 r. nr 110.25.2019 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2019 r. poz. 843).
  10. Ambasador, Polska w Iranie - Portal Gov.pl [zarchiwizowane 2024-11-19].
  11. Personel [online], Polska w Iranie - Portal Gov.pl [dostęp 2024-10-21].
  12. 100-lecie stosunków dyplomatycznych Polski i Rumunii. prezydent.pl, 1 października 2019. [dostęp 2019-10-03].
  13. Persoane Decorate. canord.presidency.ro. [dostęp 2020-03-26]. (rum.).

Bibliografia