Maria Gabrielis
| Monika von Ballestrem | |
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia |
29 marca 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 kwietnia 1945 |
| Miejsce pochówku |
Kietrz, cmentarz parafialny |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
19 marca 1928 |
Maria Gabrielis, pierwotnie Monika von Ballestrem (ur. 29 marca 1905 w Szklarach Górnych, zm. 1 kwietnia 1945 w Kietrzu) – franciszkanka misjonarka, męczennica.
Życiorys
Urodziła się 29 marca 1905 roku w zamku Szklary Górne na Dolnym Śląsku w rodzinie hrabiego Walentyna von Ballestrem i Agnieszki z domu zu Stolberg-Stolberg[1]. Z powodu zachorowania na szkarlatynę cierpiała na poważne osłabienie słuchu, w związku z czym pobierała nauki w domu od prywatnych nauczycieli[2]. W wielu 15 lat przeżyła śmierć ojca i od tego czasu myślała o wstąpieniu do zakonu[3].
15 września 1927 roku wstąpiła do klasztoru Annuncjaty Franciszkanek Misjonarek Maryi w Eichgaben, w Dolnej Austrii[3], gdzie 19 marca 1928 roku przyjęła habit i imiona zakonne. Została sekretarką prowincjałki, początkowo w klasztorze św. Leopolda w Wiedniu, następnie w Rzymie[1], a potem w Domu Królowej Misji w Warszawie[4].
W 1929 roku została przeniesiona do klasztoru Trzech Króli w Kietrzu, gdzie 19 marca 1932 roku złożyła wieczystą profesję[1]. W Kietrzu pełniła kolejno funkcje sekretarki, zarządcy ds. gospodarczych i ostatecznie asystentki matki przełożonej[2].
W ostatnim roku II wojny światowej, w Wielką Sobotę 31 marca 1945 roku Armia Czerwona wkroczyła do Kietrza. Zakonnice, w tym i s. Maria Gabrielis, postanowiły nie opuszczać klasztoru oraz osób starszych i chorych będących pod ich opieką[4]. Następnego dnia w nocy piętnaście franciszkanek misjonarek chciało przenocować w sali rekolekcyjnej, by wzajemnie się chronić. Pomimo zatarasowania drzwi, do sali wtargnęło dwóch sowietów, którzy zaczęli zaczepiać siostry i im grozić. Jeden z nich próbował ściągnąć z sali młodą mniszkę i ją zgwałcić, ale przyskoczyła do niego s. Maria Gabirelis, po czym żołnierz strzelił jej w głowę. Umierała w agonii przez pół godziny, przyjmując przed śmiercią ostatnie namaszczenie. Pochowano ją w ogrodzie klasztornym[5].
22 listopada 1946 roku jej ciało ekshumowano, a nazajutrz po mszy ofiarnej odprawionej w klasztorze trumnę z jej ciałem złożono na cmentarzu w Kietrzu[6].
Przypisy
- 1 2 3 Maler 2017 ↓, s. 235.
- 1 2 Helmut Steinhoff: Dzielna męczennica. wochenblatt.pl, 2018-03-09. [dostęp 2025-03-01]. (pol.).
- 1 2 Rostropowicz 2009 ↓, s. 24.
- 1 2 Rostropowicz 2009 ↓, s. 25.
- ↑ Maler 2017 ↓, s. 216.
- ↑ Maler 2017 ↓, s. 218.
Bibliografia
- Katarzyna Maler, Kościół katolicki na ziemi głubczyckiej w latach 1742-1945: dzieje pruskiej części archidiecezji ołomunieckiej - komisariatu kietrzańskiego i wikariatu generalnego w Branicach. T. 2: Słownik biograficzny duchowieństwa katolickiego urodzonego bądź działającego na ziemi głubczyckiej do 1946 r., zakony żeńskie na ziemi głubczyckiej do 1946 r., Opole; Kietrz: Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „Płaskowyż Dobrej Ziemi”, 2017, ISBN 978-83-938215-2-5 (pol.).
- Joanna Rostropowicz (red.), Ślązacy od czasów najdawniejszych do współczesności. III, Łubowice; Opole: Górnośląskie Centrum Kultury i Spotkań im. Eichendorffa w Łubowicach; Fundacja Nauki i Kultury na Śląsku, 2009, ISBN 978-83-918483-2-6 (pol.).