Maria Gluth-Nowowiejska
| Pełne imię i nazwisko |
Maria Bronisława Gluth-Nowowiejska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
nauczycielka, działaczka niepodległościowa |
| Narodowość | |
| Małżeństwo | |
| Dzieci |
Zbigniew, Janusz, Jerzy, Wacław |
| Odznaczenia | |
Maria Bronisława Gluth-Nowowiejska, z domu Kasza (ur. 10 września 1896 w Kielcach, zm. 4 stycznia 1986)[1] – polska nauczycielka i działaczka niepodległościowa okresu obu wojen światowych, a także działaczka społeczna dwudziestolecia międzywojennego, członkini Polskiej Organizacji Wojskowej, Armii Krajowej oraz zarządu Stowarzyszenia „Rodzina Wojskowa”.

Życiorys
Przyszła na świat jako córka Jana Kaszy, administratora majątków ziemskich i właściciela restauracji w Kielcach oraz Julii z Marszewików[1]. Jeszcze podczas nauki w gimnazjum nawiązała pierwsze kontakty ze środowiskami niepodległościowymi[1]. Następnie brała udział w manifestacjach i tajnych spotkaniach młodzieży[1]. W 1916 została członkinią sekcji kobiet Polskiej Organizacji Wojskowej, kończąc kurs sanitarny oraz biorąc udział w akcjach dywersyjnych i sabotażowych[1]. Po zdaniu matury, ukończyła studium nauczycielskie i następnie pracowała jako nauczycielka w wiejskiej szkole w Wójczy[1].
W 1919 wyszła za mąż za pułkownika Alojzego Gluth-Nowowiejskiego[1]. Mieli czterech synów; bliźniacy Zbigniew ps. „Nowacki”, „Nowak” (1920–1944) i Janusz ps. „Ścieżyński” (1920–1944), zostali rozstrzelani na Pawiaku w kwietniu 1944[2], Jerzy ps. „Pigi” (1922–1944), kapral podchorąży w 2. kompanii Batalionu Golski, poległ na Powiślu podczas powstania warszawskiego, Wacław (1926–2024) w powstaniu warszawskim był dowódcą drużyny w zgrupowaniu Żmija AK, po wojnie został dziennikarzem i varsavianistą[1][3].
W okresie dwudziestolecia międzywojennego zajmowała się działalnością społeczną; przez kilka kadencji była członkinią zarządu Stowarzyszenia „Rodzina Wojskowa”[1].
Podczas II wojny światowej działała w konspiracji[1], była członkinią Armii Krajowej, ps. Maruta[1], w okresie okupacji niemieckiej ukrywała w swoim domu działaczy podziemia[1]. W powstaniu warszawskim otrzymała przydział do Zgrupowania Pułku Baszta, natomiast nie zdołała dotrzeć do punktu koncentracji swojego oddziału[1].
Zmarła 4 stycznia 1986[1]. Została pochowana w grobie rodzinnym Gluth-Nowowiejskich na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A21-tuje-1/2)[4].
Odznaczenia
- Krzyż Walecznych (za działalność dywersyjno-sabotażową w POW)[1]
- Medal Niepodległości: 1931[5]
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Fundacja Generał Elżbiety Zawackiej, Gluth-Nowowiejska Maria [online], Fundacja Generał Elżbiety Zawackiej, 2921 [dostęp 2024-09-15].
- ↑ Do zobaczenia po wojnie | Tygodnik Powszechny [online], www.tygodnikpowszechny.pl, 30 lipca 2019 [dostęp 2024-09-15] (pol.).
- ↑ Archiwum Historii Mówionej - Wacław Gluth-Nowowiejski [online], www.1944.pl [dostęp 2024-09-15] (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-09-15].
- ↑ Monitor Polski, Monitor Polski, 19 marca 1931 [dostęp 2024-09-15].