Marialit
 Marialit z Monte Somma, prowincja Neapol, Kampania, Włochy (5,0 x 4,9 x 2,6 cm) | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
glinokrzemian sodu |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
5,5-6 |
| Przełam |
muszlowy |
| Łupliwość |
dobra |
| Układ krystalograficzny |
tetragonalny |
| Gęstość |
2,55-2,72 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
bezbarwny, różne barwy |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
szklisty |
Marialit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich, znany jest od 1866 r.
Nazwa pochodzi od imienia żony niemieckiego mineraloga Gerharda von Ratha – Marii Rosy.
Charakterystyka
Właściwości
Stanowi skrajne ogniwo szeregu izomorficznego marialit – mejonit, którego członami pośrednimi są dipyr (znany z Pirenejów), mizzonit (najczęściej spotykany w przyrodzie; spotykany w okolicach Neapolu, w wapieniach na Madagaskarze i w Brazylii).
Marialit nigdy nie występuje w czystej postaci. Zazwyczaj tworzy kryształy silnie wydłużone. Przeważnie występuje w skupieniach pręcikowych i ziarnistych.
Występowanie
Spotykany w skałach metamorficznych i metasomatycznych, w skarnach i gnejsach.
Miejsca występowania:
- Na świecie: Włochy – Pianura koło Neapolu (w tufach bazaltowych).
- W Polsce: spotykany w (łupkach amfibolowych) Górach Sowich oraz skarnach okolic Kowar i Karpacza.
Zastosowanie
- ma znaczenia gemmologiczne.
Zobacz też
Bibliografia
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geolog. 1965 r
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE. 1993 r.