Markocice
| część miasta Bogatyni | |
 Widok z czeskich Heřmanic na ul. Główną | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Miasto | |
| W granicach Bogatyni |
2 października 1954[1] |
| SIMC |
0935914 |
| Wysokość |
250-310[2] m n.p.m. |
Położenie na mapie Bogatyni  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego  | |
Położenie na mapie gminy Bogatynia _location_map.png) | |
 50°53′42″N 14°58′54″E/50,895000 14,981667 | |
Markocice (do 1945 niem. Markersdorf) – część Bogatyni, do 1945 r. wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia.
Markocice to dawna wieś łańcuchowa o długości około 1,5 km, a obecnie południowo-wschodnia cześć Bogatyni leżąca na Pogórzu Izerskim, w Kotlinie Turoszowskiej, na wysokości około 250–310 m n.p.m.[2]
W miejscowości była stacja kolejowa Markocice.
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Zabytki
Jeden z największych na Pogórzu Izerskim zespołów łużyckich domów murowanych, szachulcowych i drewnianych o konstrukcji przysłupowej z XVIII i XIX wieku; wznoszą się przeważnie przy ulicy Dąbrowskiego, Głównej i Nadrzecznej.
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[3]:
- pałac
- zabudowa dawnej wsi Markocice:
- domy, ul. Dąbrowskiego 1, 7, 8, 13, 14, 15, 17, 18, drewniane
- domy, ul. Główna 3, 4, 7, 8, 11, 12, 17, 23, 24, 25, 27, 33, 35, 37, 41, 50, 53, 54, 58, 66, drewniane
- domy, ul. Nadrzeczna 4, 6, 9, 14, 15, 16, 20, 30, 36, drewniane
Inne zabytki[2]:
- dawny dom ludowy "Sztacheta" – obecnie Multifunkcjonalne Centrum Trójstyku w Markocicach.
Przypisy
- ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71
- 1 2 3 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 22-24. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 253-255. [dostęp 2012-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-31)].
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.
- Góry i Pogórze Izerskie, mapa turystyczna, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. E. Romera, Warszawa-Wrocław 1991.