Matt Parry

Parry rozpoczął karierę w jednomiejscowych samochodach wyścigowych w 2011 roku od startów w Formule Ford. W ramach niej startował w Brytyjskiej Formule Ford, Europejskim Pucharze Formuły Ford oraz w Festiwalu Formuły Ford. W serii europejskiej nie był klasyfikowany, zaś w brytyjskiej dorobek 291 punktów dał mu ósme miejsce w klasyfikacji generalnej. W klasie Duratec Festiwalu Formuły Ford był dziewiąty. W 2012 roku 13 zwycięstw oraz 21 miejsc na podium dało mu mistrzowski tytuł w Dunlop InterSteps Championship.

Na sezon 2013 Brytyjczyk podpisał kontrakt z brytyjską ekipą Fortec Motorsport na starty w Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0. Podczas rundy na torze Circuit Paul Ricard dołączył również do stawki Europejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0. Jedynie w edycji północnoeuropejskiej był klasyfikowany. Zwyciężył tam w pięciu wyścigach i dziewięciokrotnie stawał na podium. Uzbierane 289 punktów pozwoliło mu zdobyć tytuł mistrza serii.

W sezonie 2014 Parry kontynuował współpracę z brytyjską ekipą Fortec Motorsports w Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 oraz w Alpejskiej Formule Renault 2.0. W edycji europejskiej w ciągu czternastu wyścigów, w których wystartował, raz stanął na podium. Uzbierał łącznie 37 punktów. Dało mu to jedenaste miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców. W serii alpejskiej raz uplasował się w czołowej trójce, jednak jego wyniki nie były wliczane do klasyfikacji generalnej.

W roku 2015 Parry nawiązał współpracę z fińskim teamem Koiranen GP. Wyniki Brytyjczyka były sinusoidalne. Po słabszych startach odnotował kilka udanych występów, w tym dwa trzecie miejsca (sobotnie zmagania na torze Silverstone i Hungaroring). W przeciągu rund trzech, na torach Monza, Spa-Francorchamps oraz Soczi, Walijczyk aż cztery wyścigi kończył przedwcześnie. Przełamał się na torze Sakhir, gdzie w sobotniej rywalizacji zajął najniższy stopień podium. Ostatecznie dorobek 67 punktów uplasował go na 8. miejscu.

† – Parry nie był zaliczany do klasyfikacji