Mauzoleum Bierbaumów w Szreniawie

Mauzoleum Bierbaumów
Zabytek: nr rej. 2277/A z 14 lipca 1993[1]
Ilustracja
Mauzoleum Bierbaumów w Szreniawie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szreniawa

Typ budynku

mauzoleum

Styl architektoniczny

neogotyk

Architekt

Martin Gropius[2]

Inwestor

Hermann Bierbaum[3]

Wysokość całkowita

22 m[2]

Ukończenie budowy

1860

Odbudowano

2001

Położenie na mapie gminy Komorniki
Mapa konturowa gminy Komorniki, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Mauzoleum Bierbaumów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mauzoleum Bierbaumów”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Mauzoleum Bierbaumów”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Mauzoleum Bierbaumów”
Ziemia52°18′46″N 16°48′07″E/52,312778 16,801944
Strona internetowa

Mauzoleum Bierbaumów – zabytkowe[4] mauzoleum w Szreniawie

Historia

Mauzoleum pierwszych właścicieli majątku, zbudowane najprawdopodobniej w 1860 r. na polecenie Hermanna von Bierbaum[3] (ur. 1812)[5][6], według projektu Martina Gropiusa, w kształcie wieży w stylu neogotyckim z czerwonej cegły i wstawkami ze sztucznego kamienia, usytuowane na piaszczystym wzgórzu na wysokości 118 m n.p.m., na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego. Znajduje się w zarządzie Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie. Funkcjonuje jako punkt widokowy.

Ruina w 1993

Charakterystyka

Główną część budowli stanowi wieża o wysokości 22 m, która u dołu ma kształt prostopadłościanu o podstawie kwadratu. Natomiast górna część zbudowana jest na planie ośmioboku. Ufundował ją najprawdopodobniej Leonhard Bierbaum, gdzie w kaplicy grobowej, w części parterowej wieży-mauzoleum, pochował swoją tragicznie zmarłą córkę. Nie wiadomo jednak, czy był to jedynie grobowiec. Prowadzące na górny taras schody, wskazują, iż mogła już w tamtych czasach służyć za punkt widokowy.

Od 1945 roku wieża popadała w ruinę. Z każdym rokiem wejście do środka stawało się coraz bardziej niebezpieczne. Na tarasie rosły kilkuletnie drzewa, których korzenie siały dalsze spustoszenie. W 1993 roku została ona wpisana do rejestru zabytków. Pod koniec lat 90. podjęto decyzję o jej wyremontowaniu. Od 2001 roku pełni funkcję stacji edukacyjnej Wielkopolskiego Parku Narodowego. Wewnątrz budynku znajduje się ekspozycja muzealna oraz fotorelacja z przebiegu prac remontowych. Wspinając się po 124 stopniach, dostaniemy się na taras widokowy, z którego rozpościera się widok na Poznań, a przy dobrej widoczności można dojrzeć także Górę Moraską. Obok wieży znajduje się symboliczny grób rodziny Bierbaumów z tablicą informacyjną. Główne wejście ostrołukowym frontonie a nad nim tympanon z herbami: von Bierbaum[7].

Krótko po zakończeniu II wojny światowej na terenie wokół mauzoleum dochodziło do nieznanej liczby egzekucji dokonywanych przez Służbę Bezpieczeństwa. Do mordów dochodziło dwa lub trzy razy w tygodniu. Doły, wkrótce po zabójstwach, zostały spenetrowane przez leśniczego z nadleśnictwa Ludwikowo (nieistniejącego) - Józefa Bujaka i dwóch robotników leśnych z Walerianowa - Ignacego i Jana Kujawów. Znaleziono wtedy m.in. zwłoki w habicie zakonnicy i w mundurze żołnierskim. Mimo nacisków na organizacje kombatanckie po 1989 nigdy nie doszło do próby ekshumacji ofiar[8].

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.