Michałowo (rejon ignaliński)
| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Gmina |
Kozaczyzna |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Litwy  | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. _location_map.png) | |
 55°28′41″N 26°13′01″E/55,478056 26,216944 | |
Michałowo (lit. Mikoliūnai) – wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, w starostwie Kozaczyzna.
Historia
W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim (od 1926 w powiecie święciańskim)[1], w gminie Dukszty[2][3].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 3 osoby, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. 2 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 1 litewską. Był tu 1 budynek mieszkalny[2]. W 1931 zamieszkiwało tu 6 osób w 1 budynku[3].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Kozaczyźnie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Święcianach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Duksztach[4].
W czasie okupacji niemieckiej mieszkająca we wsi rodzina Tarasiewiczów udzieliła pomocy Lejzorowi Lewiatanowi i Tewie Szołomiakowi. W 1966 roku Instytut Jad Waszem podjął decyzję o przyznaniu Hieronimowi i Bronisławie Tarasiewiczom tytułu Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. W 2006 uhonorowano Irenę i Mieczysława Tarasiewiczów[5].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
- 1 2 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 6.
- 1 2 Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 46.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1030.
- ↑ Historia pomocy - Rodzina Tarasiewiczów | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2021-11-27].