Michaił Bondarienko (1901–1943)
| Data i miejsce urodzenia |
10 grudnia 1901 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 października 1943 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1942–1943 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
981 pułku artylerii 9 Dywizji Artylerii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
Michaił Iwanowicz Bondarienko (ros. Михаил Иванович Бондаренко, ur. 27 listopada?/10 grudnia 1901 we wsi Pogromiec obecnie w rejonie wołokonowskim w obwodzie biełgorodzkim, zm. 22 października 1943 k. wsi Chodorow w rejonie mironowskim w obwodzie kijowskim) – radziecki żołnierz, czerwonoarmista, uhonorowany pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1943).
Życiorys
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Miał wykształcenie podstawowe. Pracował w swoim gospodarstwie rolnym, później w kołchozie. W lutym 1942 został powołany do armii, od lutego 1943 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył na Froncie Woroneskim i 1 Ukraińskim w składzie 981 pułku artylerii 9 Dywizji Artylerii 40 Armii[1]. Brał udział w operacji biełgorodzko-charkowskiej w sierpniu 1943. Podczas bitwy o Dniepr wyróżnił się w walkach o rozszerzenie przyczółku bukrińskiego na prawym brzegu Dniepru, gdzie podobno strącił 5 samolotów wroga, zanim sam zginął podczas niemieckiego nalotu na pozycje radzieckie. Został pochowany w zbiorowej mogile we wsi Chodorow.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (pośmiertnie, 24 grudnia 1943)
- Order Lenina (pośmiertnie, 24 grudnia 1943)
- Medal za Odwagę (16 września 1943)
Przypisy
- ↑ Герой Советского Союза Бондаренко Михаил Иванович :: Герои страны [online], www.warheroes.ru [dostęp 2020-07-09].