Michel Vion
 | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
22 października 1959 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
180 cm | |||||||||
| Debiut w PŚ | ||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
8.12 1979, Val d’Isère (3. miejsce – kombinacja) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
}
| ||||||||||
Michel Vion (ur. 22 października 1959 w Moûtiers) – francuski narciarz alpejski, mistrz świata.
Kariera
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 28 stycznia 1979 roku w Garmisch-Partenkirchen, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie[1]. Pierwsze punkty zdobył 8 grudnia 1979 roku w Val d’Isère, zajmując trzecie miejsce w kombinacji alpejskiej. Tym samym nie tylko zdobył punkty, ale od razy stanął na podium. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj reprezentanci USA: Phil Mahre i jego brat Steve Mahre. W kolejnych startach jeszcze dwukrotnie stawał na podium zawodów tego cyklu. Najpierw zajął drugie miejsce w kombinacji 14 lutego 1982 roku w Garmisch-Partenkirchen, gdzie rozdzielił Steve'a Mahre i Petera Lüschera ze Szwajcarii. Następnie odniósł swoje jedyne zwycięstwo, 21 stycznia 1985 roku w Wengen, gdzie w kombinacji wyprzedził Petera Rotha z RFN i Petera Lüschera. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1981/1982, kiedy to zajął 35. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji kombinacji był piąty.
Jego największym sukcesem jest złoty medal w kombinacji wywalczony podczas mistrzostw świata w Schladming w 1982 roku. W zawodach tych wyprzedził Lüschera i Austriaka Antona Steinera. Był to jego jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. Był też między innymi piąty w tej samej konkurencji na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Bormio. W 1984 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie. Ukończył tam bieg zjazdowy na 25. pozycji, nie ukończył giganta, a w slalomie został zdyskwalifikowany. Ponadto był trzykrotnym mistrzem Francji: w gigancie (1978) i zjeździe (1981, 1984).
W 1985 roku zakończył karierę.
W 2010 roku został wybrany prezydentem Francuskiej Federacji Narciarskiej (FFS)[2]. W 2014 roku uzyskał reelekcję[3].
Osiągnięcia
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF1 | 14 lutego | 1984 | .svg.png){kind=small} Sarajewo |
Gigant | 2:41,18 | - | .svg.png){kind=small} Max Julen |
| 25. | 16 lutego | 1984 | Sarajewo |
Zjazd | 1:45,59 | +3,09 |  Bill Johnson |
| DSQ1 | 19 lutego | 1984 | Sarajewo |
Slalom | 1:39,41 | - | Phil Mahre |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. |
5 lutego | 1982 |  Schladming |
Kombinacja | 12,64 pkt | - | - |
| 19.[4] | 6 lutego | 1982 | Schladming |
Zjazd | 1:55,10 | +0,48 | Harti Weirather |
| DNF2[5] | 7 lutego | 1982 | Schladming |
Slalom | 1:48,48 | - |  Ingemar Stenmark |
| 5. | 5 lutego | 1985 |  Bormio |
Kombinacja | 7,67 pkt | +42,71 pkt | Pirmin Zurbriggen |
| DNF[6] | 10 lutego | 1985 | Bormio |
Slalom | 1:38,82 | - | Jonas Nilsson |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1979/1980: 37.
- sezon 1981/1982: 35.
- sezon 1982/1983: 65.
- sezon 1983/1984: 79.
- sezon 1984/1985: 39.
Miejsca na podium w zawodach
Val d’Isère – 8 grudnia 1979 (kombinacja) – 3. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 14 lutego 1982 (kombinacja) – 2. miejsce- Wengen – 21 stycznia 1985 (kombinacja) – 1. miejsce
Przypisy
- ↑ alpineskiworld.net: 28.01.79. Garmisch Slalom, men (ang.)
- ↑ Michel Vion, nouveau président de la FFS. ski-nordique.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-01)]. (fr.).
- ↑ Michel Vion réélu (fr.)
- ↑ alpineskiworld.net: 06.02.1982. Schladming Downhill, men (ang.)
- ↑ alpineskiworld.net: 07.02.1982. Schladming Slalom, menn (ang.)
- ↑ alpineskiworld.net: 10.02.1985. Bormio Slalom, men (ang.)
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Ski Alpine Database (ang.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).