Michele Viale-Prelà
| Kardynał prezbiter | |
![]() | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 września 1799 |
| Data i miejsce śmierci |
15 maja 1860 |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup Bolonii | |
| Okres sprawowania |
1855–1860 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
29 września 1823 |
| Sakra biskupia |
18 lipca 1841 |
| Kreacja kardynalska |
15 marca 1852 |
| Kościół tytularny |
Santi Andrea e Gregorio al Monte Celio |
| Data konsekracji |
18 lipca 1841 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Michele Viale-Prelà (ur. 29 września 1799 w Bastii, zm. 15 maja 1860 w Bolonii) – francuski kardynał.
Życiorys
Urodził się 29 września 1799 roku w Bastii[1]. Studiował w Rzymie, uzyskując doktoraty z filozofii i teologii[1]. 29 września 1823 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 12 lipca 1841 roku został tytularnym arcybiskupem Kartaginy, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1841–1845 był nuncjuszem w Bawarii, a w okresie 1845–1853 – w Austrii[1]. 15 marca 1852 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 7 marca 1853 roku i nadano mu kościół tytularny Santi Andrea e Gregorio al Monte Celio[2]. W 1855 roku został arcybiskupem Bolonii[1]. Zmarł tamże 15 maja 1860 roku[1].
_cropped.jpg)