Mikołaj Szetesza

Mikołaj Szetesza (Sietesza, Setesza,^[a]) (ur. w Sieteszy, zm. 1475 w Krakowie) – polski duchowny, kopista, wikariusz katedry krakowskiej, wicekantor krakowski.

Mikołaj Szetesza pochodził z diecezji przemyskiej. Po raz pierwszy został wymieniony w 1453 roku w krakowskich Acta officiala jako wikariusz katedry krakowskiej. W 1469 roku został wicekantorem katedry wawelskiej, wikariuszem kantora Mikołaja Hymbira (Imbira) z Kiszewa, kanonika krakowskiego i scholastyka łęczyckiego^[2]. Kierował tam zespołem śpiewaków liturgicznych i przewodniczył śpiewom chórowym^[3]. Po śmierci Mikołaja urząd kantora objął Jan z Humisk a Szetesza pozostał na stanowisku. Obowiązki wicekantora łączył z pracą jako kaligraf, kopista i notator ksiąg liturgicznych w szczególności muzycznych^[4]. O jego działalności mówią zachowane kościelne księgi sądowe z lat 1464 - 1474, które notują imiona i kwoty jakie Szetesze byli winni zleceniodawcy za jego prace skryby i kopisty^[4].

W latach 1451–1457 przepisał antyfonarz Antiphonarium de Sanctis ufundowany dla katedry krakowskiej z zapisu testamentowego kanonika katedralnego krakowskiego Adama z Będkowa^[4]. W 1467 roku ukończył dla Mikołaja Hymbira część pierwszą czterotomowego Graduału łęczyckiego^[2] będącego darem dla Kolegiaty w Tumie koło Łęczycy^{[4] [b]}. W obu pracach Szetesza wykonał ozdobne inicjały kaligraficzne; prace dekoracyjne wykonali inni dwaj iluminatorzy Mistrz Graduału łęczyckiego z pomocnikami oraz Mistrz Pontyfikału Tomasza Strzępińskiego. Według ksiąg kościelnych wykonał jakieś dzieło na zlecenie Rady miejskiej Koszyc^[3].

• Barbara Miodońska: Małopolskie malarstwo książkowe. Warszawa: PWN, 1993. ISBN 83-01-10963-7.
• Adam Labuda, Krystyna Secomska: Malarstwo Gotyckie w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2004. ISBN 83-7181-348-1.
• Barbara Miodońska: Iluminacje krakowskich rękopisów na Wawelu. Kraków: Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd muzeów i ochrony zabytków, 1967.