Mikuliczyn

Mikuliczyn

Herb Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	iwanofrankiwski
Populacja  • liczba ludności	4961
Nr kierunkowy	+380 3434
Kod pocztowy	78590
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego Mikuliczyn
Położenie na mapie Ukrainy Mikuliczyn
48°23′35″N 24°36′07″E/48,393056 24,601944

Mikuliczyn (ukr. Микуличин, Mykułyczyn) – wieś na Ukrainie, należąca do miasta na prawach rejonu Jaremcze, w obwodzie iwanofrankiwskim nad Prutem. Leży na terenie Huculszczyzny, na granicy Pokucia i Gorganów.

Znajduje się tu stacja kolejowa Mikuliczyn.

Prywatna wieś szlachecka prawa wołoskiego, położona była w ziemi halickiej województwa ruskiego^[1].

Pod koniec XIX w. grupa domów we wsi nosiła nazwę Pod Kamieniem^[2].

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Mikuliczyn w powiecie nadwórniańskim województwa stanisławowskiego, uzdrowisko. Zabytkowa Cerkiew Trójcy Świętej z 1868.

• 
  Wjazd do miejscowości przed 1892
• 
  Główna droga
• 
  Widok ogólny, przed 1939
• 
  Dworzec kolejowy, przed 1938
• 
  Tunel kolejowy, przed 1930
• 
  Dom gminny, około 1925
• 
  Dom zdrowia akademików lwowskich, 1939
• 
  Cerkiew, 1914
• 
  Dzwonnica przy cerkwi, przed 1939
• 
  Prut w okolicach Mikuliczyna
• 
  Huculi z Mikulczyna, 1901

• Władysław Wojtan – polski inżynier geodeta, profesor Wyższej Szkoły Lasowej we Lwowie, profesor zwyczajny katedry miernictwa Politechniki Lwowskiej,
• Jan Kosina – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, wykładowca uczelni wojskowych, urzędnik Wojskowego Biura Historycznego, ofiara zbrodni katyńskiej
• Władysław Midowicz – polski geograf i meteorolog, działacz turystyczny i krajoznawczy, z zamiłowania turysta górski.

• Aleksandra Górska: Kresy przewodnik. Wydawnictwo Kluszczyński.

• Mikuliczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 411 .
• Kolekcja zdjęć przedwojennego Mikuliczyna
• Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona
• Bomby w Galicyi. „Nowości Illustrowane”. 9, s. 7, 28 lutego 1914.