Mikulin AM-38
![]() AM-38F eksponowany w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
|---|---|
| Kraj pochodzenia | |
| Producent | |
| Pierwsze testy | |
| Zastosowanie | |
| Liczba egzemplarzy |
ponad 36 000 |
| Rozwinięto z modelu |
AM-35 |
| Warianty |
AM-38 |
| Dane techniczne | |
| Objętość skokowa |
46,66 dm³ |
| Masa |
880 kg |
| Komponenty | |
| Sprężarka |
jednostopniowa sprężarka odśrodkowa |
| Układ paliwowy | |
| Paliwo | |
| Układ chłodzenia |
ciecz |
| Osiągi | |
| Moc | |
| Spręż |
6,0:1 |
| Moc/ciężar |
1,53 kW/kg |
Mikulin AM-38 – radziecki lotniczy silnik tłokowy zbudowany na początku lat 40. w biurze Aleksandra Mikulina. AM-38 był rozwinięciem silnika AM-35[1]. Silnik używany był w samolotach szturmowych Ił-2 i Ił-10. W warunkach polowych montowano go także do myśliwców MiG-3.
Wersje
- AM-38F
Wersja przystosowana do lotów na małej wysokości z większą mocą startową oraz możliwym dziesięciominutowym zwiększeniem mocy bojowej.
- W-2
Wersja wysokoprężna o mocy 500KM stosowana między innymi w czołgu T-34.
Zastosowanie
Specyfikacja (AM-38F)
- Typ: 12-cylindrowy silnik widlasty z 60° rozwarciem cylindrów
- Średnica cylindra: 160 mm
- Skok tłoka: 190 mm/196,7 mm
- Objętość skokowa: 46,66 l
- Masa: 880 kg
- Sprężarka: jednostopniowa sprężarka odśrodkowa
- System chłodzenia: ciecz
- Moc: 1270 kW (1700 KM) przy 2350 RPM
- Objętość/moc: 27,2 kW/l
- Stopień sprężania: 6,0:1
- Moc/masa: 1,53 kW/kg
Przypisy
- ↑ Gunston 1989, s. 104.
Bibliografia
- Bill Gunston: World Encyclopedia of Aero Engines. Cambridge, England: Patrick Stephens Limited, 1989. ISBN 1-85260-163-9. (ang.).
