Miotacz ognia M1A1
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja |
lata 40. XX wieku |
| Wyprodukowano |
14 000 |
| Dane techniczne | |
| Masa | |
| broni |
31,8 kg |
| Inne | |
| Zasięg maks. |
41–46 m |
.svg.png){kind=small}
M1A1 – amerykański plecakowy miotacz ognia z okresu II wojny światowej.
Broń opracowana w 1943 roku, była udoskonaloną wersją pod wieloma względami nieudanego miotacza M1, produkowanego od 1942 roku. Obsługiwany przez jednego żołnierza, miotacz M1A1 ważył 31 kg i mieścił 18,2 l mieszanki zapalającej, pozwalającej na 8 do 10 sekund strzału. Maksymalny zasięg strzału wynosił ok. 41–46 m.
Miotacze M1A1 były wykorzystywane przez żołnierzy US Army podczas walk na Pacyfiku, we Włoszech oraz w Normandii.
Bibliografia
- Portable Flame-Thrower M1 and M1A1. W: Chris Bishop: The encyclopedia of weapons of World War II. Metrobooks, 2002, s. 267. ISBN 1-58663-762-2.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie miotacza. imagehost.vendio.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-28)].
