Mira Pankowa

Mira Pankowa
Mira Ogórek
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Flora Dobromira Aurelia Ogórek-Pankowa

Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1878
Rudolfswerth

Data śmierci

6 listopada 1956

Miejsce spoczynku

Cmentarz katolicki św. Wincentego à Paulo w Bydgoszczy

Zawód, zajęcie

lekarka, działaczka społeczna i polityczna

Tytuł naukowy

doktor nauk medycznych

Edukacja

Uniwersytet Wiedeński

Partia

Związek Ludowo-Narodowy

Rodzice

Józef Ogórek, Flora Schultz

Małżeństwo

Kazimierz Panek

Odznaczenia
Krzyż Obrony Lwowa

Flora Dobromira (Mira) Aurelia Ogórek-Pankowa[1] (ur. 7 sierpnia 1878 w Rudolfswerth, zm. 6 listopada 1956[2]) – polska lekarka, doktor nauk medycznych, taterniczka, działaczka społeczna i polityczna, obrończyni Lwowa[3], przewodnicząca Narodowej Organizacji Kobiet w Bydgoszczy[4].

Życiorys

W 1895 ukończyła II Gimnazjum we Lwowie. W lipcu 1903 uzyskała doktorat z nauk medycznych na Uniwersytecie Wiedeńskim[3].

Praktykowała w Wiedniu u prof. Friedricha Schauty i we Wrocławiu u prof. Otto Küstnera. Specjalizowała się w chorobach kobiecych. W 1907 pracowała w Zakładzie Farmakologicznym i Farmakognostycznym prof. Leona Popielskiego we Lwowie[5]. Współpracowała z „Przeglądem Higienicznym”. Uprawiała turystykę górską[6]. Należała do Towarzystwa Tatrzańskiego[2]. Razem z mężem należała do Bacówki – grupy taterników, do której należał m.in. Ignacy Król[7]. Była członkinią Zjednoczenia Chrześcijańskich Towarzystw Kobiecych Polskich[8]

W 1917 pracowała w Wydziale Sekcji Epidemicznej Polskiego Czerwonego Krzyża. W listopadzie 1918 uczestniczyła w obronie Lwowa w służbie lekarskiej[3].

W okresie międzywojennym należała do Związku Ludowo-Narodowego, Narodowej Organizacji Kobiet, Koła Polek VI dzielnicy Lwowa i Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[9]. Wraz z mężem współtworzyła oddział Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami[2]. Współpracowała ze „Słowem Polskim[3]. Zeznawała w procesie politycznym działaczy narodowych zatrzymanych podczas zajść w Bydgoszczy 11 listopada 1930[10]. W 1933 weszła w skład zarządu parafialnej Ligi Katolickiej w Bydgoszczy[11] W 1939 w prasie składała kondolencje po śmierci Romana Dmowskiego[12].

Zmarła 6 listopada 1956. Została pochowana na cmentarzu katolickim św. Wincentego à Paulo w Bydgoszczy[2].

Rodzina

Była córką Józefa i Flory z Schultzów. 31 lipca 1907 w kościele św. Antoniego we Lwowie wyszła za mąż za lekarza Kazimierza Panka[1].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 Akt ślubu Kazimierza Józefa Edwarda Panka i Flory Dobromiry Aurelii Ogórek [online], agadd.home.net.pl [dostęp 2025-04-22].
  2. 1 2 3 4 5 Bydgoszczanki z Sielanki… [online], Facebook, 13 lipca 2020 [dostęp 2025-04-22].
  3. 1 2 3 4 Panek Kazimierz, [w:] Adam Wątor, Słownik działaczy Narodowej Demokracji w Galicji, Szczecin 2008, s. 135, ISBN 978-83-751-810-9-8.
  4. Gazeta Bydgoska, R. 6 nr 67 (23 marca 1927) + dod., s. 6.
  5. Józef Wiczkowski, Lwów, jego rozwój i stan kulturalny oraz przewodnik po mieście, Lwów 1907, s. 210.
  6. Joanna Mackiewicz, Pierwsze kobiety z dyplomem lekarza na terenie zaborów rosyjskiego i austriackiego, „Medycyna Nowożytna. Studia nad Historią Medycyny”, 6/2, 1999, s. 94-95 [dostęp 2025-04-22].
  7. Bacówka [online], z-ne.pl [dostęp 2025-04-22].
  8. Nowa Gazeta, R. 12, 1917, nr 314, s. 1.
  9. Gazeta Bydgoska, R. 7 nr 133 (12 czerwca 1928), s. 8.
  10. Gazeta Bydgoska, R. 11, nr 25 (31 stycznia 1932), s. 3.
  11. Gazeta Bydgoska, R. 12, nr 34 (11 lutego 1933), s. 8.
  12. Warszawski Dziennik Narodowy, R. 5, nr 4, Biblioteka Narodowa, 4 stycznia 1939 [dostęp 2025-04-22], Cytat: Łącząc się w bolesnej chwili zgonu Największego Syna Wielkiej Polski Narodowej z Wami, nie składam kondolencji. Nieśmiertelny Duch Romana Dmowskiego w nas wszystkich żywych wiecznie żyje, do zwycięstwa prowadząc..